ΞΕΝΥΧΤΙΑ
ΠΟΝΟΙ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Έλληνες:
την Ιερή Ελλάδα μας
να την προσέχετε
και να την Αγαπάτε!!!
Ημείς εδώ στην ξενιτιά,
Είμαστε,
σαν ξένοι επισκέπτες…
δεν μας γνωρίζουνε
τα χώματα,
οι άνθρωποι,
τα δέντρα,
ούτε οι πέτρες…
Είμαστε ξένοι,
ανάμεσα
σε τόσους ξένους…
Οι γείτονες μας,
δεν μας ξέρουν…
Καλοκαίρι και ο Ήλιος
κρύος …
Μαύρα σύννεφα,
και γκρίζα θάλασσα..
Μεγάλες πολιτείες,
που τις τρέφει
η μούχλα...
υπόγειοι, σκοτεινοί
απέραντοι
σιδερένιοι διάδρομοι,
διακοσμημένοι
με της σκουριάς
την σκόνη,
η αχτίδα του Ήλιου,
πότες τους
δεν τους βλέπει..
ούρα στις γωνίες
και πίσω από κολόνες…
μέσα στις τραίνογραμμές
σκοτωμένοι μολυσμένοι αρουραίοι...
και καμία φορά ανθρώποι...
Εφύγαμε εμείς
για να σας δώσουμε
απλοχωριά,
να σα αδειάσουμε
τον τόπο…
Σας δωρίσαμε
τα σπίτια μας,
τα δέντρα μας
και τα χωράφια..
και εσείς μας
αντικαταστήσατε,
με κάθε είδους φάρα…
Μου στέλλουνε
μηνύματα
Οι Ανθισμένες αμυγδαλιές,
τα Ιερά Ελαιόδεντρα,
κι πεύκοι,
πως:
«δακρύζουν τα βουνά,
οι πέτρες και οι βράχοι»...
Μου γράφουνε,
με ένα πικρό
παράπονο
και καθυστερημένο,
πως:
«μέσα, στις χιλιετίες
που επέρασαν…
πότες τους…
δεν έχουν
αισθανθεί,
δεν έχουν αντικρίσει,
τόση μεγάλη κρίσει,
τόσων μεγάλων πόνο…
ούτε και με
τις καταστροφές
των Περσών
και των τούρκων…
Άτιμο πράγμα,
ο ύπουλος εχθρός,
που κατασπαράζει
ραγδαία την Ελλάδα»…
Αχ, μάνα μου Ελλάδα,
πόσο σε αποθύμησα!!!
Και πως σε κατάντησαν.
Έλληνα: δεν είναι, το τι
θα απόλαυσης, μέσα
στην λαίμαργη ζωή σου...
Είναι το τι θα αφήσεις
πίσω σου,
για τα εγγόνια σου…
Έλληνα;;;
Εσύ;
θα αφήσεις
πίσω σου,
Αρετές,
καλύτερες
και περισσότερες,
απ’της Αρετές
που σου επαράδωσαν
οι πρόγονοι σου;;;…
Written by:
Stavros Sitaras Homerides 2014
