Με την ονοματολογία να οργιάζει, για το σε ποιόν πραγματικά ανήκει ο σκελετός που βρέθηκε στον τάφο της Αμφίπολης, οι αρχαιολόγοι και οι επιστήμονες συνιστούν ψυχραιμία και αναφέρουν πώς πρέπει να γίνουν ειδικές αναλύσεις για να δοθούν απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα.
Ο ανθρωπολόγος-ανατόμος δρ. Θεόδωρος Αντίκας, ο επιστήμονας που έκανε την αξονική τομογραφία στα οστά του Φιλίππου αναφέρει τα πέντε βήματα που πρέπει να γίνουν για να προσδιοριστεί σε ποιον ανήκει ο σκελετός στο μνημείο της Αμφίπολης.
(1) Θα πρέπει λοιπόν να γίνει προσεκτικός καθαρισμός των οστών από ξένες ουσίες, ανόργανες ή οργανικές,
(2) Να γίνει
καταγραφή τους σε βάση δεδομένων, με κωδικό αριθμό -όλων των οστών και θραυσμάτων (μέχρι 1 γραμμάριο) και με περίπου 4.000 φωτογραφίες, που αφορούν σε όλα τα οστά, κάθε αρθρική επιφάνεια και εν συνεχεία...
(3) Προσεκτική ανθρωπολογική εξέταση τους για να βρεθεί το φύλο, η ηλικία, το ύψος και ει δυνατόν, η αιτία θανάτου.
(4) Οι μορφολογικές αλλοιώσεις στα οστά -εάν είναι καμμένα, γιατί ο σκελετός έχει 206 οστά και όταν καεί γίνονται περισσότερα από 1.000 θραύσματα, με χαρακτηριστικές αλλοιώσεις στο χρώμα, στις ρηγματώσεις τους, τα οποία δείχνουν αν έγινε η καύση. Εάν δεν υπάρχει καύση, γίνεται πάλι μελέτη της επιφάνειας των οστών, γιατί μπορεί να έχει ξένα, μη οστέινα υλικά επάνω του (όπως στην περίπτωση του τάφου του Φιλίππου με τον χουντίτη).
(5) Αφού γίνουν οι αναλύσεις και βρεθούν τα στοιχεία -φύλο, ηλικία, ύψος, παθολογία αιτία θανάτου κλπ- γίνονται πρόσθετες αναλύσεις, όπως, των σταθερών ισοτόπων, που δίνουν στοιχεία περίπου για τη διατροφή του, τον τόπο στον οποίον έζησε ο νεκρός, η ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα 14 που δείχνει κατά προσέγγιση πόσο έζησε ο νεκρός και η ανάλυση αρχαίου DNA, η οποία δυστυχώς δεν έχει γίνει ποτέ στον τόπο μας.
Για την ανάλυση DNA πρέπει οι αρχαιολόγοι να απευθυνθούν σε εξειδικευμένα εργαστήρια του εξωτερικού, ενώ κάποιοι επιστήμονες, όπως ο διευθυντής του εργαστηρίου «Δημόκριτος» και υπεύθυνος του εργαστηρίου αρχαιομετρίας Γιάννης Μανιάτης επισημαίνουν πώς η εργαστηριακή ανάλυση DNA του σκελετικού υλικού που βρέθηκε στον τύμβο στη θέση Καστά θα πρέπει να συσχετιστεί με το γενετικό προφίλ των νεκρών των Βασιλικών τάφων της Βεργίνας.
Μια τέτοια σύγκριση θα μπορούσε να δώσει πληροφορίες σε σχέση με την καταγωγή του νεκρού της Αμφίπολης.
Σύμφωνα με τον κύριο Μανιάτη, αν δεν διαπιστωθεί συγγένεια του «ενοίκου» της Αμφίπολης με τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, το γενετικό του προφίλ μπορεί να δώσει πληροφορίες σε σχέση με ανάλογες εργαστηριακές αναλύσεις που έχουν γίνει σε σύγχρονους αλλά και παλαιότερους πληθυσμούς, όπως το γενετικό υλικό ανθρώπινων σκελετών της νεολιθικής εποχής.
Το θέμα όμως είναι πώς οι διαδικασίες αυτές είναι χρονοβόρες, κάτι που σημαίνει ότι οι απαντήσεις για την ταυτότητα του νεκρού που βρέθηκε στην Αμφίπολη μπορεί να πάρουν σίγουρα κάποιους μήνες. Το λιγότερο 2-3 μήνες.
.jpg)
Kρανίο και γνάθος του νεκρού της Αμφιπόλεως θα "δείξουν" το πρόσωπο του , όπως και του βασιλιά Φιλίππου Β
Κι όμως δεν θα είναι μόνο το φύλο ή η ηλικία του νεκρού της Αμφίπολης που θα έρθουν στο φως από την επιστημονική έρευνα.
Η ανακάλυψη του σκελετού του νεκρού είναι κάτι μοναδικό. Τα οστά μπορούν να δώσουν μια σειρά από απαντήσεις βοηθώντας τους ειδικούς να φτάσουν σε ακριβή καθορισμό πολλών λεπτομερειών για τον νεκρό.Επί της ουσίας θα χρησιμοποιηθούν τακτικές που χρησιμοποιούνται στα εγκληματολογικά εργαστήρια.Από τα οστά θα ανιχνευτεί τόσο το dna το οποίο θα συγκριθεί με εκείνο που έχει εντοπιστεί σε οστά των ταφών στις Αιγές για να διαπιστωθεί εάν ο νεκρός έχει συγγενική σχέση με τη βασιλική γενιά, ενώ άμεσα θα φανεί και το φύλο, αλλά και η ηλικία με πολύ μεγάλη ακρίβεια.
Ωστόσο από την καλή κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο σκελετός μπορούν να εξαχθούν μια σειρά από συμπεράσματα.Ακόμη και στοιχεία για τη διατροφή του ατόμου μπορούν να φανούν, αλλά κυρίως στοιχεία για τον τρόπο θανάτου του.
Παράλληλα όπως έγινε τόσο με τον βασιλιά Φίλιππο τον Β όσο και σε άλλες περιπτώσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό βάσει των οστών του κρανίου και τhς κάτω γνάθου θα επιχειρηθεί η ανάπλαση του προσώπου του νεκρού.Στοιχεία στο κρανίο μπορούν να δώσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του προσώπου, όπως η ουλή από το τραύμα από βέλος στο μάτι του μακεδόνα βασιλιά.
Ένας Βιοαρχαιολόγος αποκαλύπτει πως θα εξακριβωθεί η ταυτότητα του νεκρού της Αμφίπολης
«Η φυσική (ή βιολογική) ανθρωπολογία είναι κλάδος της ανθρωπολογίας με αντικείμενο τη μελέτη των φυσικών (ή βιολογικών) οστεολογικών καταλοίπων του ανθρώπου. Υποδιαίρεσή της είναι η βιοαρχαιολογία που αντικείμενό της έχει την διεπιστημονική μελέτη των ανθρωπολογικών καταλοίπων του σύγχρονου ανθρώπου (homo sapiens) μέσα στο πολιτιστικό αρχαιολογικό τους πλαίσιο» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δρ. Αναστασία Παπαθανασίου, αρχαιολόγος της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας, με ειδίκευση στη βιοαρχαιολογία.
Οι βιοαρχαιολόγοι έχουν σίγουρα πολλά να δώσουν σε ανασκαφές με ανθρωπολογικά ευρήματα, όπως αυτά της Αμφίπολης. «Η μελέτη των ανθρωπίνων οστών παρέχει μια σειρά από πληροφορίες που αφορούν τόσο την αιτία θανάτου όσο και τον τρόπο ζωής ενός συγκεκριμένου ανθρώπου άλλα και ενός ολόκληρου πληθυσμού» αναφέρει η κ. Παπαθανασίου. Μεταξύ αυτών είναι το φύλο, η ηλικία, κάποια ιδιαίτερα μορφολογικά στοιχεία, το ύψος, πιθανές ασθένειες και τραύματα, το βιοτικό επίπεδο, διατροφικές συνήθειες, μετακινήσεις από μια περιοχή σε άλλη.
Για να εκτιμηθούν όμως τα στοιχεία αυτά, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη μια σειρά από μακροσκοπικές, μικροσκοπικές και χημικές αναλύσεις. Αλλά πριν από όλα θα πρέπει να γίνει σωστή αποτύπωση. «Πριν ανασκαφούν τα οστά, είναι σημαντικό να αποτυπώνεται η θέση τους μέσα στον τάφο. Με αυτό τον τρόπο καταλαβαίνουμε αν έχουν διαταραχθεί ή αν είναι στην ανατομική τους θέση, αν πρόκειται για ανακομιδή ή πρωτογενή ταφή.
Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουμε τη θέση που έχουν τα οστά και σε σχέση με τα υπόλοιπα ευρήματα. Είναι διαφορετικό να βρίσκεις ένα αγγείο σε κάποιο σημείο μέσα στον τάφο, άλλο πάνω στον νεκρό κι άλλο στο προσκεφάλι του. Είναι πολλές οι πληροφορίες από την πρώτη αποτύπωση. Είναι επίσης πολύ σημαντικό σε μια ανασκαφή που μπορεί να βρεθούν οστά, όπως σε τάφους, να υπάρχει εξ αρχής ένας ειδικός σε ανθρώπινα οστά» αναφέρει η βιοαρχαιολόγος.
Μετά τον καθαρισμό των οστών, το δεύτερο βήμα είναι η μακροσκοπική μελέτη. «Δηλαδή να διαπιστωθεί το φύλο, η ηλικία, ανάστημα και αν υπάρχουν παθολογικές αλλοιώσεις. Πιθανόν να μπορείς να δεις την αιτία θανάτου, τα στρες που ίσως πέρασε κατά τη διάρκεια της ζωής του, κάποια μορφολογικά χαρακτηριστικά και ιδιαίτερα στοιχεία που έχει το άτομο, το ύψος του, οτιδήποτε μπορείς να παρατηρήσεις από τα οστά και δόντια» αναφέρει και συμπληρώνει ότι μια μικροσκοπική και ακτινογραφική μελέτη μπορεί να δώσει επιπλέον στοιχεία για κακώσεις, κατάγματα, όγκους, μικροτριβές στα δόντια, την πυκνότητα της οστικής μάζας κλπ.
Το τρίτο στάδιο είναι οι χημικές αναλύσεις, με τη ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα 14 να έρχεται πρώτη, καθώς μπορεί να προσδιορίσει χρονολογήσεις ευρημάτων με πολύ μικρό εύρος λάθους. «Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει, ειδικά όταν υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τη χρονολόγηση ενός ευρήματος και εφόσον ξέρουμε ότι τα οστά είναι αδιατάρακτα, δηλαδή δεν έχουν μεταφερθεί από αλλού. Το επόμενο βήμα είναι οι αναλύσεις με σταθερά ισότοπα, όπως άνθρακα, αζώτου, θείου και στροντίου που δίνουν πολύτιμα στοιχεία για τη διατροφή και την κινητικότητα των ανθρώπων του παρελθόντος» σημειώνει η κ. Παπαθανασίου. Προσθέτει: «Τα ισότοπα γενικά βασίζονται στην αρχή ότι παίρνεις από το περιβάλλον σου τα στοιχεία που σου δίνει. Για παράδειγμα, τα δόντια δημιουργούνται μόνο στην παιδική ηλικία, τα οστά όμως ανανεώνονται συνεχώς, συνεπώς αν υπάρχουν διαφορές στα δόντια από τα οστά, σημαίνει ότι κάτι άλλαξε κατά τη διάρκεια της ζωής, κάποια διαφορετική διατροφή ή μετακίνηση. Ανάλογα με το ισότοπο που μετράς κάθε φορά».
Όσο για τη δυνατότητα προσδιορισμού του DNA, η κ. Παπαθανασίου επισημαίνει πως αυτό «μπορεί να προσδιορίσει συγγενικές σχέσεις ή συγκεκριμένες γενετικές ασθένειες. Άλλο όμως το σύγχρονο DNA, που είναι εύκολο να το απομονώσεις κι άλλο το αρχαίο και κυρίως το πυρηνικό, στο οποίο υπάρχει μεγάλη επιμόλυνση. Επίσης μπορεί να μην σώζεται αρκετή ποσότητα κολλαγόνου, ώστε να είναι δυνατό να γίνει χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα ή να εξαχθούν ασφαλή σταθερά ισότοπα. Στην περίπτωση βέβαια των ιστορικών χρόνων μπορεί να βρεθούν όλα αυτά, εκτός αν οι συνθήκες του χώματος είναι πολύ κακές ή τα οστά είναι καμένα, όπου εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν.
Γενικά η διατήρηση παίζει πολύ μεγάλο ρόλο», εξηγεί, υπογραμμίζοντας ότι κάθε υλικό και θέση διαφοροποιείται στις συνθήκες διατήρησης και είναι καθαρά στην κρίση του κάθε ανασκαφέα η μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί. Τέλος, όσον αφορά στον χρόνο που χρειάζεται για την εξαγωγή συμπερασμάτων, αυτό εξαρτάται από το εργαστήριο και το φόρτο εργασίας που μπορεί να έχει και μπορεί να κυμαίνεται από μερικές βδομάδες έως μερικούς μήνες.
ΟΙ ΑΝΑΣΚΑΦΕΙΣ
Η κυρία Περιστέρη πάντως έσπευσε, ίσως έχοντας πολύ περισσότερα στοιχεία από όλους στα χέρια της, να μιλήσει για σκελετό ενός άνδρα και μάλιστα επιφανούς στρατηγού: "Όπως λέμε εμείς οι αρχαιολόγοι, ένα λιοντάρι δεν θα το έβαζαν στην κορυφή του τύμβου για μία γυναίκα. Ο τάφος είναι για μία μεγάλη προσωπικότητα, κάποιον μεγάλο στρατηγό" .
Το ταφικό μνημείο ήταν ιδιαίτερα ακριβό και γι' αυτό πιθανότατα πρόκειται για δημόσιο έργο. Ένα έργο που κατασκευάστηκε προκειμένου να αφιερωθεί σε έναν σπουδαίο άνδρα της εποχής. Ιδιαίτερη σημασία έχει επίσης η συνολική περιγραφή που κάνει η ανασκαφική ομάδα στον τάφο για να δείξει το μεγαλείο του τονίζοντας ότι χρησιμοποιήθηκε η μεγαλύτερη ποσότητα μαρμάρου στη Μακεδονία. Μαζί με τα άλλα ευρήματα (Σφίγγες, Καρυάτιδες κ.λπ.), το ύψος του τάφου (33 μέτρα) και φυσικά το λιοντάρι, δείχνουν ότι πρόκειται για μια πρωτοφανή κατασκευή.
Σημαντική είναι επίσης και η εύρεση κομματιών από τον περίβολο του τάφου, που αποκαλύφθηκαν με την απομάκρυνση των νερών της λίμνης Κερκίνης.
Περιστέρη: «Η περίβολος κρύβει μυστικά και εκπλήξεις»
«Η ανασκαφή στον λόφο Καστά ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο επιστημονικό τρόπο, έχουμε έναν καταπληκτικό τάφο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συνεργάτες που έδωσαν την ψυχή τους γι αυτή την ανασκαφή, από το υπουργείο Πολιτισμού μέχρι και τον τελευταίο εργαζόμενο και πέρα από αυτό θέλω να ευχαριστήσω τον πρύτανη του ΑΠΘ, που ήρθε στην ομάδα μας και τον Γρηγόρη Τσόκα για να συνεχίσουμε τον αγώνα και τη δουλειά μας στον Τύμβο. Η ανασκαφή δεν έχει σταματήσει, θα συνεχίσουμε γιατί ακόμη η περίβολος μας διαφυλάσσει πολλά μυστικά», δήλωσε η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Από την πλευρά της, η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη ανέφερε ότι «με την αποκάλυψη του κιβωτιόσχημου τάφου και του σκελετού του νεκρού ολοκληρώνεται η φάση αυτή της αρχαιολογικής έρευνας. Υπολείπονται πολλά να γίνουν για το συνολικό μνημείο το οποίο καλύπτει ο τύμβος Καστά. Είμαστε πραγματικά ευτυχείς που ένα τόσο σημαντικό μνημείο προστίθεται στο παζλ της ιστορίας και της αρχαιολογίας της περιοχής. Είναι πολύ σημαντικό για την περιοχή που ένα τέτοιο εύρημα, ένα τόσο σημαντικό μνημείο έρχεται να συνδεθεί με όλα τα άλλα πλούσια ευρήματα της περιοχής, αποτελώντας και συμπληρώνοντας ένα πολύ σημαντικό αναπτυξιακό πόρο για το σύνολο της Μακεδονίας και της χώρας».
ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ
Ο αρχαιολόγος Πέτρος Θέμελης, που θεωρεί πως ανάλογο ταφικό μνημείο με αυτό της Αμφίπολης δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο, σημειώνει ότι η καύση ήταν βασικό στοιχείο του αφηρωϊσμού και μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί εταίρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου θαμμένος με ολόκληρο τον σκελετό.
Όλοι οι σκελετοί που έχουν εντοπισθεί ως σήμερα ήταν καμμένοι.
Εκτιμά πως οπωσδήποτε το πρόσωπο του νεκρού που βρέθηκε χθες ήταν επιφανές, δεν ήταν όμως το κεντρικό του μεγαλοπρεπούς τύμβου που δημιουργήθηκε για χάρη του.
Τα ευρήματα της Αμφίπολης απεικονίζονται στη «σαρκοφάγο του Μεγάλου Αλεξάνδρου»
Γράφει ο Χρήστος Μαζάνης στο /www.zougla.gr/
Mια εκπληκτική ομοιότητα των ευρημάτων- που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας από τον λόφο Καστά της Αμφίπολης- με τη «σαρκοφάγο του Μεγάλου Αλεξάνδρου» στη Σιδώνα παρουσιάζονται στις παρακάτω φωτογραφίες.
Όπως έγινε γνωστό , οστέινα και γυάλινα διακοσμητικά στοιχεία φερέτρου βρέθηκαν εντός του τάφου της Αμφίπολης. Αυτά τα διακοσμητικά όμως φέρονται να υπάρχουν και στη σαρκοφάγο της Σιδώνας.
(Αριστερά η σαρκοφάγος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και δεξιά αυτά τα οποία βρέθηκαν στην Αμφίπολη)
Η σαρκοφάγος του Αλεξάνδρου αποτελεί το σπουδαιότερο έκθεμα του Αρχαιολογικού Μουσείου της Κωνσταντινούπολης. Βρέθηκε στον τελευταίο από τους επτά νεκρικούς θαλάμους στη βασιλική νεκρόπολη της Σιδώνας στη Φοινίκη (σημερινός Λίβανος) στο τέλος του 19ου αιώνα, όταν η περιοχή αποτελούσε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από τον Οσμάν Χαμντί, ιδρυτή και διευθυντή του Αρχαιολογικού Μουσείου Κωνσταντινούπολης.
Η νεκρόπολη ανήκε στους βασιλείς της πόλης και χρησιμοποιήθηκε για τη ταφή τους από τα μέσα του 5ου αιώνα μέχρι και τον ύστερο 4ο αιώνα π.Χ.
Η σαρκοφάγος είναι πιθανό να φτιάχτηκε για τον Αβδαλώνυμο, τελευταίο βασιλιά της Σιδώνας, που ενθρονίστηκε από τον Αλέξανδρο μετά τη μάχη της Ισσού (333π.Χ.) και κυβέρνησε έως τον θάνατό του, το 331 π.Χ. Κατασκευάστηκε από πεντελικό μάρμαρο, από Έλληνα καλλιτέχνη προφανώς, όταν ακόμη ο Αβδαλώνυμος ήταν εν ζωή, ανάμεσα στο 325 και το 311 π.Χ.
Η παρουσία αετωμάτων, ακρωτηρίων και υδρορροών στο κάλυμμα της σαρκοφάγου παραπέμπει σε αρχαίο ελληνικό ναό. Η κορυφή της στέγης διακοσμείται με γυναικεία κεφάλια. Στις πλευρές της, αλλά και στα αετώματα, φέρει ανάγλυφες παραστάσεις με μάχες και κυνήγια, γεμάτες μορφές με περσικά ενδύματα και μορφές που είναι είτε Μακεδόνες είτε άνδρες άλλων ελληνικών πόλεων. Μερικοί από τους τελευταίους φορούν κοντό χιτώνα και φέρουν οπλισμό, ενώ άλλοι είναι γυμνοί.
Η κύρια σκηνή της σαρκοφάγου θεωρείται το κυνήγι λιονταριού στη μία μακριά πλευρά, στο οποίο συμμετέχουν ο Αβδαλώνυμος, ο Αλέξανδρος, αλλά και ο Ηφαιστίωνας, ο στενός σύντροφος του Αλεξάνδρου. Ο σκοπός αυτής της παράστασης ήταν να ενισχύσει τη βασιλική εικόνα του Αβδαλώνυμου, καθώς τον παρουσιάζει να ασχολείται με το κυνήγι, ένα κατεξοχήν άθλημα βασιλέων, και μάλιστα συντροφιά με τον κατακτητή, που είχε γίνει ο Μέγας Βασιλεύς της Ασίας.
(Σαρκοφάγος του Αλεξάνδρου-Πάνω δεξιά διακρίνεται και λιοντάρι)
(Οστέινα και γυάλινα διακοσμητικά στοιχεία φερέτρου που βρέθηκαν στον τάφο της Αμφίπολης)
Σημ ΑΡΧ-Φυσικά αυτό το διακοσμητικό σχέδιο της ελληνικής αρχιτεκτονικής υπάρχει και σε χιλιάδες άλλα ευρήματα πολύ παλαιότερα αλλά και νεώτερα .
ΕΠΙΣΗΣ
Μεγάλη δημοσιότητα δίνουν αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης στα νέα εντυπωσιακά ευρήματα που εντοπίστηκαν στο ταφικό μνημείο της Αμφίπολης.
«Με κομμένη την ανάσα η Ελλάδα ενημερώθηκε πως σε τάφο της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρέθηκε σκελετός που ίσως δώσει απαντήσεις σε πολλά κρίσιμα ερωτήματα» μετέδωσε το κανάλι «7». Στο ρεπορτάζ σημειώνεται πάντως ότι «θεωρείται απίθανο στον τάφο αυτό να έχει ταφεί ο Μέγας Αλέξανδρος».
Το ABC στο δικό του ρεπορτάζ υπογραμμίζει με τη σειρά του ότι «ίσως τα οστά που βρέθηκαν, να λύσουν το μεγάλο μυστήριο. Δηλαδή ποιος είχε ταφεί στην Αμφίπολη». Αναφέρεται ακόμα πως το γενετικό υλικό θα μεταφερθεί σε ειδικό εργαστήριο για έλεγχο προκειμένου να προκύψουν τα πρώτα στοιχεία σχετικά με την ταυτότητα αλλά και την διακρίβωση της ακριβούς ηλικίας του.
Με την σειρά του το κανάλι FOX News συμπληρώνει πως «ο τάφος έχει συληθεί αλλά οι κλέφτες άφησαν πίσω τα οστά του νεκρού και αυτό ίσως βοηθήσει τους αρχαιολόγους να βρουν απαντήσεις».
Σε όλες τις αναφορές σημειώνεται ότι «σύμφωνα με τις υπάρχουσες ενδείξεις είναι σχεδόν βέβαιο πως ο τάφος ανήκει σε επιφανή Μακεδόνα».
Ο σκελετός της Αμφίπολης βασικό θέμα στα αμερικανικά media
«Ο σκελετός θα μπορούσε να λύσει το αίνιγμα του αρχαίου ελληνικού τάφου», αναφέρει η Washington Post, προβάλλοντας ανταπόκριση του ειδησεογραφικού πρακτορείου Associated Press.
Την ίδια ανταπόκριση προβάλλουν αρκετές ιστοσελίδες αμερικανικών ΜΜΕ ενώ σχετικές αναφορές γίνονται και σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Μεταξύ άλλων, καταγράφεται η επίσημη ενημέρωση του υπουργείου Πολιτισμού για την αποκάλυψη μεγάλου κιβωτιόσχημου τάφου και σκελετού νεκρού στον τύμβο της αρχαίας Αμφίπολης.
Η ιστοσελίδα του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου ABC προβάλλει επίσης το θέμα με τον ίδιο τίτλο, για το ενδεχόμενο ο σκελετός «να λύσει το αίνιγμα» της Αμφίπολης. Όπως σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ο σκελετός θα μπορούσε να βοηθήσει τους αρχαιολόγους να λύσουν το αίνιγμα για το ποιος θάφτηκε στο μεγαλειώδη τάφο, γύρω στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., στο λυκόφως της βασιλείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Επίσης, επισημαίνεται, ότι στις ανασκαφές, κατά τους τελευταίους τρεις μήνες, κοντά στην αρχαία Αμφίπολη, Έλληνες αρχαιολόγοι ανακάλυψαν έναν τάφο τριών θαλάμων, διακοσμημένο με μαρμάρινες Σφίγγες και με ένα μεγάλο ψηφιδωτό δάπεδο.
Στα δημοσιεύματα υπογραμμίζεται τέλος ότι ο Μέγας Αλέξανδρος θάφτηκε στην Αίγυπτο, αλλά ο τάφος του δεν έχει εντοπιστεί.
