Μία «ανάσα» πριν την αποκάλυψη του μεγάλου μυστικού φαίνεται πως βρίσκονται οι αρχαιολόγοι, οι οποίοι πραγματοποιούν ανασκαφές στον ταφικό στο εντυπωσιακό ταφικό μνημείο στον λόφο Καστά της Αμφίπολης. Ήδη τον γύρο του κόσμου κάνουν τα νέα εντυπωσιακά και εξαιρετικής σημασίας ευρήματα, τα οποία έφεραν στο φως οι αρχαιολόγοι. Πρόκειται για τις Καρυάτιδες από θασίτικο μάρμαρο, οι οποίες συμφυείς με πεσσούς στήριζαν το μαρμάρινο επιστύλιο μπροστά από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο.
Πλέον οι αρχαιολόγοι είναι πεπεισμένοι ότι ο νεκρός που βρίσκεται στον τάφο ήταν σίγουρα πολύ σημαντικό πρόσωπο και η Αμφίπολη μια σπουδαία πόλη για τους Μακεδόνες. Οι εικασίες για το τι συμβολίζουν οι Καρυάτιδες στην είσοδο δίνουν και παίρνουν και μέχρι στιγμής ούτε οι αρχαιολόγοι μπορούν να μιλήσουν με βεβαιότητα, καθώς τα ευρήματα έχουν εντυπωσιάσει ακόμα και τους ίδιους. Εκτιμούν μάλιστα πως όσο προχωρούν στο εσωτερικό του τάφου μπορούν να ανακαλύψουν ακόμα πιο σπουδαία πράγματα.
Οι δύο Κόρες, από τις οποίες μόνο η μία σώζει σχεδόν ακέραιο το πρόσωπό της, φέρουν πλούσιους βοστρύχους που καλύπτουν τους ώμους τους, ενώτια και χειριδωτό (με μανίκια) χιτώνα, ενώ υπάρχουν ίχνη κόκκινου και μπλε χρώματος. Μια ακόμα ενδιαφέρουσα παράμετρος είναι τα δυο χέρια τους, το δεξί της μίας και το αριστερό της άλλης, τα οποία, αν και δεν σώζουν το μεγαλύτερο μέρος τους, έχουν φανερή κατεύθυνση: «Ήταν προτεταμμένα, ώστε με την κίνηση τους να αποτρέπουν συμβολικά εκείνους οι οποίοι θα επιχειρούσαν την είσοδο στον τάφο και ήταν ένθετα. Ακολουθείται, δηλαδή, η ίδια τεχνική, όπως στις κεφαλές και στα φτερά των Σφιγγών» πληροφορεί το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, σε σχετική ανακοίνωση.
Τα τμήματα παλάμης και τα μικρότερα θραύσματα από τα δάκτυλά τους που βρέθηκαν ανάμεσα στα αμμώδη χώματα, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να εντοπιστούν κι άλλα μέρη τους. Τι σημαίνουν για τον ελληνικό πολιτισμό οι Καρυάτιδες; Τι γνωρίζουμε όμως για τον τύπο αυτό των γλυπτών, με διασημότερους εκπροσώπους τις έξι Κόρες που στήριζαν την οροφή της νότιας πρόστασης του Ερεχθείου και οι οποίες σήμερα βρίσκονται οι πέντε «ξαναγεννημένες» με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας στο Μουσείο της Ακρόπολης και η έκτη, που αφαίρεσε βίαια ο λόρδος του Έλγιν το 1801, στο Βρετανικό Μουσείο
Στο βιβλίο «Η Ακρόπολη μέσα από το Μουσείο της», ο καθηγητής Πάνος Βαλαβάνης σημειώνει «ότι ο αρχιτεκτονικός ρόλος των κορών υπηρετείται από τη στάση τους (αξονικός σκελετός), τα βαριά τους ενδύματα (κατακόρυφες εξωτερικές πτυχές του πέπλου σαν ραβδώσεις κιόνων), την περίπλοκη και ογκώδη κόμμωσή τους (για την ενίσχυση του αδύναμου για στήριξη αυχένα), και ένα είδος καλαθιού στο κεφάλι που λειτουργεί ως κιονόκρανο».
Ο ίδιος, δε, πληροφορεί ότι τα έξι αγάλματα αποτελούσαν έργα διαφορετικών γλυπτών που αντέγραψαν κάποιο πρότυπο, πιθανόν έργο μαθητών του Φειδία ή ακόμη και του Καλλίμαχου, ενώ δεν αποκλείει κάθε μία Κόρη να έφερε διαφορετικά χρώματα στην ενδυμασία της. Από τις πιο πειστικές ερμηνείες για τον συμβολικό τους χαρακτήρα, είναι ότι πρόκειται για χοηφόρους, που απέδιδαν τιμές στον αρχαίο βασιλιά της πόλης Κέκροπα, ο τάφος του οποίου βρισκόταν ακριβώς κάτω από τη νότια πρόσταση του Ερεχθείου. Πρόδρομες μορφές των Καρυάτιδων του Ερεχθείου θεωρούνται οι Κόρες που στόλιζαν τον Θησαυρό των Σιφνίων, ο οποίος χρονολογείται λίγο πριν το 525 π. Χ. και είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα μνημεία στο ιερό των Δελφών.
Αντί για κίονες, δύο Κόρες στήριζαν τον θριγκό του κτιρίου (τα αγάλματα εκτίθενται στο Μουσείο των Δελφών), ενώ η μία διατηρεί μεγάλο μέρος του κορμού και το κεφάλι με τον κάλαθο διακοσμημένο με ανάγλυφη διονυσιακή σκηνή μαινάδων και σιληνών. Τα ενδύματά τους πρέπει να ήταν κι αυτά χρωματισμένα (με κόκκινο, μπλε, πράσινο, ώχρα και χρυσαφί χρώμα) για περισσότερο εντυπωσιασμό. Δύο άλλες Καρυάτιδες, του 1ου αι. π. Χ. αυτή τη φορά, στόλιζαν και στήριζαν τα μικρά προπύλαια του Ιερού της Δήμητρας της Ελευσίνας.
Τεράστιες σε μέγεθος, η μία αποτελεί κεντρικό έκθεμα του μουσείου της Ελευσίνας, ενώ η δεύτερη βρίσκεται στο Fitzwilliam Museum του Cabridge. Η «Κιστοφόρος Κόρη», όπως είναι γνωστή η Καρυάτιδα του ελληνικού μουσείου, φέρει στην κεφαλή της την κίστη, ένα κιβώτιο κυλινδρικού σχήματος που χρησίμευε για τη φύλαξη τροφών και το οποίο κρατούσαν στις μυστηριακές λατρείες, όπως αυτές των Ελευσινίων, οι κιστοφόροι.
Η Καρυάτιδα που βρίσκεται στο μουσείο του Κέιμπριτζ, φέρει κι αυτή το ίδιο διακοσμητικό μοτίβο με την ξενιτεμένη αδελφή της, ενώ η ιστορία της έχει αρκετά κοινά με την Καρυάτιδα που άρπαξε ο Έλγιν: Έγινε περίπου την ίδια περίοδο με τη λεηλασία στην Ακρόπολη από τον περιηγητή Έντουαρντ Κλαρκ, διδάκτωρ του Kέιμπριτζ, ειδικό στην ορυκτολογία, ο οποίος πέτυχε τη μεταφορά από την Ελευσίνα της κολοσσιαίας μαρμάρινης Kαρυάτιδας-Kιστοφόρου στην Αγγλία.
Πρώτη φορά εντοπίζονται Καρυάτιδες στη Μακεδονία «Συνταρακτική» χαρακτήρισε ο καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας του ΑΠΘ και στενός συνεργάτης του Μανώλη Ανδρόνικου, Παναγιώτης Φάκλαρης, τις μαρμάρινες Κόρες καθώς κυρίως επειδή είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται Καρυάτιδες σε μακεδονικό τάφο. Μιλώντας στον «ΣΚΑΙ», ανέφερε «περίμενα γλυπτά, αλλά όχι Kαρυάτιδες. Πρόκειται για ένα διακοσμητικό αρχιτεκτονικό στοιχείο».
Το θέμα της ανακάλυψης των δύο περίτεχνων Καρυάτιδων στον τάφο της Αμφίπολης απασχολεί τα διεθνή μέσα ενημέρωσης
Σύσσωμος σχεδόν ο διεθνής Τύπος αναφέρεται στις Καρυάτιδες με διθυραμβικά σχόλια, ενώ την ίδια στιγμή γνωστός αιγυπτιολόγος υποστηρίζει πως ο τάφος ανήκει στην μητέρα του μεγάλου Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδα. Η αυστραλιανή εφημερίδα
The Age κάνει λόγο για ιδιαίτερης αξίας ευρήματα με τις Καρυάτιδες να αποτελούν, μέχρι στιγμής, το πιο σημαντικό κομμάτι αυτού του τάφου.
Το επίσης αυστραλιανό δίκτυο ABC σημειώνει: «οι φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα δείχνουν την ομορφιά των δύο Καρυάτιδων. Με μια συμβολική κίνηση των χεριών προσπαθούν να αποκρούσουν τους πιθανούς εισβολείς του τάφου».
Το κινεζικό πρακτορείο Xinhua σημειώνει: «ανακαλύφθηκαν δύο πανέμορφες Καρυάτιδες σαν και αυτές που βρίσκονται στην Ακρόπολη.
Ο τύμβος είναι φανερό πως κρύβει και άλλα μυστικά», ενώ την είδηση φιλεξενούν και οι Japan Times. Το γαλλικό πρακτορείο AFP σημειώνει με τη σειρά του: «Ο πυρετός ανεβαίνει μετά την ανακάλυψη των εντυπωσιακών Καρυάτιδων.
Μένει να φανεί αν αυτός ο τάφος είναι του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή κάποιου άλλου σημαίνοντος προσώπου». Τα καναδικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι πρόκειται για ευρήματα που σηματοδοτούν ότι η αρχαιολογική σκαπάνη βρίσκεται κόντρα στην αποκάλυψη του τάφου ενός, μεγίστης σημασίας, προσώπου, ενώ σημειώνουν ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο τάφο που έχει βρεθεί στην Ελλάδα. Σε άλλα σημεία των ανταποκρίσεων επισημαίνεται πως σχεδόν αποκλείεται το ενδεχόμενο να είναι ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς ο Μακεδόνας στρατηλάτης τάφηκε κατ' αρχήν στην Μέμφιδα και μεταφέρθηκε αργότερα στην Αλεξάνδρεια, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος.
Στα ρεπορτάζ τονίζεται τέλος πως το πιθανότερο είναι ο τάφος να ανήκει σε στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στη γυναίκα του Ρωξάνη ή στη μητέρα του Ολυμπιάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών.
Η βρετανική Telegraph κάνει λόγο για μια νέα σημαντική ανακάλυψη στην Αμφίπολη, ενώ κάνει ιδιαίτερα μνεία στις γραμμές των Καρυάτιδων και τη αρχιτεκτονική σχέση που έχουν με τις σφίγγες της εισόδου του τύμβου.
Η αμερικανική Voice of America γράφει ότι «είναι μια μέγιστη ανακάλυψη αυτή της Αμφίπολης». Αμφίπολη: Τι δείχνουν και τι... κρύβουν οι Καρυάτιδες Θέμα ημερών είναι πλέον να εισέλθουν στην «καρδιά» του μνημείου οι αρχαιολόγοι - Τι δείχνουν και τι κρύβουν οι Καρυάτιδες Δύο δυναμικές, πανέμορφες Καρυάτιδες κρατούν καλά φυλαγμένο το μυστικό του τάφου και φροντίζουν να είναι αδιατάρακτος ο αιώνιος ύπνος του νεκρού στον λόφο Καστά της Αμφίπολης.
Όπως αποκαλύπτουν οι αρχαιολόγοι
Όπως αποκαλύπτουν οι αρχαιολόγοι, οι Καρυάτιδες δεν είχαν τοποθετηθεί απλώς ως διακοσμητικά στοιχεία, αλλά και για να αποτρέψουν την είσοδο τυμβωρύχων. Με τη δυναμική κίνηση του ενός χεριού τους (αριστερό - δεξί αντίστοιχα) είναι σαν να απαγορεύουν στους συλητές να μπουν, φροντίζοντας με την αποτρεπτική τους κίνηση και στάση να τους υπενθυμίζουν ότι τους αναμένει τιμωρία. Με την αποκάλυψή τους οι αρχαιολόγοι φθάνουν ένα βήμα πριν από το μεγάλο μυστικό και την «καρδιά» του αρχαίου τάφου, που έχει προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον.
Οι Καρυάτιδες είναι από θασίτικο μάρμαρο συμφυείς με πεσσό, διατομής 0,20Χ0,60μ., γεγονός που -κατά τους ειδικούς- συνηγορεί στην άποψη ότι πρόκειται για μνημείο ιδιαίτερης σπουδαιότητας. Πλέον οι αρχαιολόγοι είναι πεπεισμένοι ότι ο ένοικος του τάφου ήταν σίγουρα εξέχον πρόσωπο και η Αμφίπολη μια σπουδαία πόλη για τους Μακεδόνες.
Οι εικασίες για το τι συμβολίζουν οι Καρυάτιδες στην είσοδο δίνουν και παίρνουν και μέχρι στιγμής ούτε οι αρχαιολόγοι μπορούν να μιλήσουν με βεβαιότητα, καθώς τα ευρήματα έχουν εντυπωσιάσει ακόμα και τους ίδιους. Εκτιμούν μάλιστα πως όσο προχωρούν στο εσωτερικό του τάφου μπορούν να ανακαλύψουν ακόμα πιο σπουδαία πράγματα. Ειδικοί επισημαίνουν πως οι Καρυάτιδες ενδεχομένως να συμβολίζουν μια δήλωση ενότητας του ελληνικού χώρου και μια δήλωση προστασίας του μνημείου όπως στο Ερέχθειο.
Η σημασία της ανακάλυψης είναι τεράστια. Δεν αποκλείεται τα ευρήματα να αλλάξουν ό,τι ήταν δεδομένο για την ιστορία της Μακεδονίας. Το βέβαιο είναι πως εκτός από τη Βεργίνα για τη Μακεδονία αποτελούσε σπουδαία πόλη και η Αμφίπολη.
Η ανακάλυψη Όπως επίσημα ανακοινώθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού με την αφαίρεση των αμμωδών χωμάτων, στο χώρο μπροστά από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο, αποκαλύφθηκαν κάτω από το μαρμάρινο επιστύλιο, ανάμεσα στις, επίσης, μαρμάρινες παραστάδες, δύο εξαιρετικής τέχνης Καρυάτιδες , από θασίτικο μάρμαρο συμφυείς με πεσσό, διατομής 0,20Χ0,60 μ. Το πρόσωπο της δυτικής Καρυάτιδας σώζεται σχεδόν ακέραιο, ενώ από την ανατολική λείπει.
Οι Καρυάτιδες έχουν πλούσιους βοστρύχους, που καλύπτουν τους ώμους τους, φέρουν ενώτια, και φορούν χειριδωτό χιτώνα. Το δεξί χέρι της μιας και το αριστερό της άλλης ήταν προτεταμμένα, ώστε με την κίνηση τους να αποτρέπουν συμβολικά εκείνους οι οποίοι θα επιχειρούσαν την είσοδο στον τάφο και ήταν ένθετα. Ακολουθείται, δηλαδή, η ίδια τεχνική, όπως στις κεφαλές και στα φτερά των Σφιγγών. Οι μορφές, επί των οποίων σώζονται ίχνη κόκκινου και μπλε χρώματος, παραπέμπουν στον τύπο της Κόρης. Ανάμεσα στα αμμώδη χώματα βρέθηκαν θραύσματα των γλυπτών, όπως τμήμα παλάμης και μικρότερα θραύσματα από τα δάκτυλα τους.
Η διάταξη της δεύτερης εισόδου με τις Καρυάτιδες αποτελεί σημαντικό εύρημα, το οποίο συνηγορεί στην άποψη ότι πρόκειται για εξέχον μνημείο, ιδιαίτερης σπουδαιότητας. Μπροστά από τις Καρυάτιδες, και από το ύψος της μέσης τους και κάτω, αποκαλύπτεται τοίχος σφράγισης από πωρόλιθους σε όλο το πλάτος των 4,5μ. Πρόκειται για δεύτερο τοίχο σφράγισης που ακολουθεί την ίδια τεχνική, όπως και στην πρόσοψη του ταφικού μνημείου. Είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό της προσπάθειας των κατασκευαστών για την αποτροπή εισόδου στο μνημείο. Ακόμα πάντως παραμένει άγνωστο το αν έχει τελικά συληθεί ο τάφος και από ποιους. Μενδώνη:
Είμαστε κοντά σε ακόμα μία είσοδο στον Τάφο της Αμφίπολης Κοντά σε μια ακόμη είσοδο στον τύμβο Καστά βρίσκονται οι αρχαιολόγοι όπως τόνισε στον ΣΚΑΪ η γγ. Πολιτισμού και αρχαιολόγος Λίνα Μενδώνη, λίγο μετά την αποκάλυψη των, απαράμιλλης τέχνης, Καρυάτιδων από θασίτικο μάρμαρο που εντοπίστηκαν μέσα στον τύμβο της Αμφίπολης. «Υπάρχει ένας τοίχος ακόμη, ο τρίτος, φέρει οπή όπως ο προηγούμενος, ωστόσο η πρόσβαση σε αυτόν ακόμη είναι δύσκολη...
Οπωσδήποτε όμως θα υπάρχει μια ακόμη είσοδος αν η είσοδος είναι χωρίς θύρα ή με κανονική θύρα είναι πολύ νωρίς για να πούμε οτιδήποτε» δήλωσε χαρακτηριστικά. «Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό και εξαίρετο μνημείο και η καινούργια αποκάλυψη ενισχύει αυτή την άποψη» επισήμανε η κ. Μενδώνη, υπογραμμίζοντας ότι για τη δημιουργία των Καρυάτιδων έχει ακολουθηθεί η ίδια ακριβώς η ίδια τεχνική με τις σφίγγες, ειδικά στα κεφάλια των σφιγγών και στα φτερά τους. «Κάθε ανασκαφή είναι μια μαγεία, κάθε καινούργιο εύρημα, ακόμη και μικρό και ασήμαντο για τον κόσμο, δημιουργεί συναισθήματα συγκίνησης και ιδιαίτερης χαράς, από 'κει και πέρα ο αρχαιολόγος πρέπει να είναι ψύχραιμος και να αφήνει περισσότερο τη σκέψη και λιγότερο το συναίσθημα να λειτουργεί» τόνισε σε περισσότερο προσωπικό τόνο η κ. Μενδώνη μιλώντας με την ιδιότητα της αρχαιολόγου.
Το ταφικό μνημείο στον λόφο Κάστα σύμφωνα με την σεισμική τομογραφία
Το ταφικό μνημείο στον λόφο Κάστα σύμφωνα με την σεισμική τομογραφία του Πανεπιστημίου Πατρών είναι εκατό τετραγωνικά μέτρα και έχει ύψος 5 μέτρα. Το ταφικό οικοδόμημα έχει κατεύθυνση νοτιοδυτική – προς την αρχαία Αμφίπολη – και οι διαστάσεις του οικοδομήματος σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μετρήσεων του Πανεπιστημίου είναι 20 μέτρα μήκος, 5 μέτρα πλάτος, ενώ και περιλαμβάνει και μια ράμπα. Το ταφικό μνημείο βρίσκεται μέσα σε ένα τύμβο με μαρμάρινο περίβολο μήκους 497 μέτρων όπως έχει προσδιοριστεί από τις πρόσφατες ανασκαφές.
Η σεισμική τομογραφία στο μνημείο έγινε το 1978 από την επιστημονική ομάδα του Λάζαρου Πολυμενάκου και τα αποτελέσματα της δημοσιεύθηκαν σε επιστημονικό περιοδικό το 2004. Η ομάδα του κυρίου Πολυμενάκου δούλεψε με την μέθοδο της σεισμικής τομογραφίας και κατέγραψαν ότι υπήρχε μέσα στον τύμβο Καστά. Αν και κάποιοι γνώριζαν ότι ο λόφος Καστά κρύβει κάποιο μυστικό ωστόσο καμία αρχαιολογική διαδικασία δεν ξεκίνησε έως το 2004 που ανέλαβε προϊσταμένη της Εφορίας Κλασσικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων του Νομού Σερρών Κατερίνα Περιστέρη και ο τύμβος έγινε εμμονή της.
Μάλιστα στην δημοσιευμένη μελέτη του 2004 φαίνεται καθαρά σε ποιο σημείο βρίσκεται το ταφικό μνημείο και ποιες είναι οι διαστάσεις τους. Τα σκίτσα είναι από την συγκεκριμένη μελέτη και με βάση τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις μετρήσεις που έγιναν και υπογράφει η επιστημονική ομάδα. Στη μελέτη αναφέρεται ότι η μέθοδος της ακτινωτής τομογραφίας με την χρήση των σεισμικών, μετρήσεων και εφαρμόστηκε: «Σε τεχνητό λόφο (πιθανό τύμβο) στη θέση Καστά Μεσολακκιάς Σερρών στην περιοχή της Αρχαίας Αμφίπολης έγινε διερεύνηση για τη λιθολογική δομή και τον εντοπισμό αρχαιολογικών δομών στο εσωτερικό του λόφου.
Το περιβάλλον εφαρμογής αποτελείται από πιθανά κατάλοιπα κλασσικών ή ελληνιστικών κατασκευών σε μέτρια έως ασθενώς συνεκτικό εδαφικό υλικό μέγιστου πάχους 15m. Το γεωλογικό υπόβαθρο είναι στιφρή άργιλος και βρίσκεται σε μέσο βάθος 5.0 m. Η τοποθεσία βρίσκεται σε κοιλάδα, με μικρή μορφολογική κλίση. Ερευνήθηκε έκταση κυκλικής διατομής με ακτίνα 90 m και πάχος 6-8 m». Η Χάιδω Κουκούλη σύμφωνα με την εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ» είχε ζητήσει την σεισμική τομογραφία από το πανεπιστήμιο της Πάτρας. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα η ίδια είχε συνταξιοδοτηθεί και η μελέτη κατέληξε σε κάποιο συρτάρι. Από τότε έως που ανέλαβε η Κατερίνα Περιστέρη δεν είχε ξεκινήσει καμία ανασκαφική διαδικασία.
Η Κατερίνα Περιστέρη έβαλε προτεραιότητα τον λόφο Καστά και βασιζόμενη στο έργο του Δημήτρη Λαζαρίδη και στην ανακάλυψη μέρος του περιβόλου πριν από πολλά χρόνια, αποφάσισε να λύσει το μυστήριο δίνοντας προτεραιότητα σ’ αυτό και αναζητώντας χρηματοδότηση. Το 2013 με την συνεργασία του ΤΕΙ Σερρών έγινε το πρώτο σκανάρισμα του τύμβου. Ένας κενός χώρος διαμέτρου περίπου 12 μέτρων κάτω από κορυφή του λόφου καταγράφηκε κατά την γεωφυσική διασκόπηση. Η επιφάνεια του δωματίου βρίσκεται σε βάθος 8 μέτρων και απέχει περίπου 20 μέτρα από το σημερινό κέντρο του λόφου, ενώ βρίσκεται στην ίδια ευθεία από την είσοδο που αποκαλύφθηκε η πύλη του ταφικού μνημείου. Εκτιμάτε ότι ο συγκεκριμένος χώρος έως τη βάση του έχει πολύ μεγαλύτερη διάμετρο αφού σαρώθηκε μόνο η επιφάνεια του λόγω του ότι η ισχύς του μηχανήματος δεν ήταν μεγάλης εμβέλειας.
Ο τύμβος σκαναρίσθηκε με γεωραντάρ C.P.R και η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε είναι κατάλληλη για τη σάρωση λόφων ταφής. Αυτό που καταγράφει το μηχάνημα είναι ο αέρας ως κενό ενός χώρου, ενώ δεν καταγράφει ευγενή μέταλλα όπως χρυσό και ασήμι. Το σκανάρισμα του τύμβου έγινε τον Ιούλιο του 2013 από τον αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Γεωπληροφορικής και Τοπογραφίας του ΤΕΙ Σερρών Κωνσταντίνο Παπαθεοδώρου και έναν ακόμα συνεργάτη του από το Τμήμα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας.
Οι δυο ερευνητές σάρωσαν το λόφο Καστά σε μήκος 100 μέτρων. Η σάρωση έγινε από τη βάση που σήμερα, είναι η είσοδος του αρχαιολογικού χώρου έως την άλλη πλευρά και σε πλάτος 60 εκατοστών. Οι δυο επιστήμονες ανέβηκαν και κατέβηκαν τον λόφο με το γεωραντάρ ενώ τα δεδομένα που κατέγραψαν τα παρέδωσαν στην Κατερίνα Περιστέρη ως ένα καλό όπλο ένδειξης στα χέρια της για την έναρξη της ανασκαφής του λόφου Καστά. Λίγες μέρες αργότερα η επικεφαλής της ΚΗ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων νομού Σερρών απευθύνθηκε στο Αριστοτέλειο ανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ζήτησε να γίνει η ηλεκτρομαγνητική σάρωση του λόφου με την πιο εξελιγμένη μέθοδο, της ηλεκτρικής τομογραφίας η οποία μπορεί να δώσει αποτελέσματα ακριβείας.
Το αίτημα της όμως αυτό, δεν προχώρησε άγνωστο γιατί. Αξίζει να σημειώσουμε ότι από τις διαστάσεις που φέρεται να έχει το ταφικό μνημείο, σύμφωνα με τη μελέτη του πανεπιστημίου Πατρών προκύπτει ότι τα όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα από την ανασκαφή στο τάφο, είναι μόλις λίγα μέτρα από την είσοδο και περίπου μέχρι το μέσο της διαδρομής των 20 μέτρων. Το ανασκαφικό έργο συνεχίζεται με αρχαιολογική ευλάβεια και αποτελεί κοινή παραδοχή όλων ότι η Κατερίνα Περιστέρη κάνει πολύ καλά τη δουλειά της.
