ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΥΡΩΠΗ ΕΛΛΑΣ ΑΤΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΘΡΑΚΗ ΚΟΣΜΟΣ ΚΡΗΤΗ ΚΥΠΡΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Μ. ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΣ ΧΕΡΣ ΑΙΜΟΥ ΙΣΤ. ΠΡΟΣΩΠΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΡΩΜΑΪΚΑ

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

Αρχαϊκός ναός των Ροδίων ανακαλύφθηκε στους Σόλους Κιλικίας της Μ.Ασίας

Όπου και να ανασκάπτουν οι Τούρκοι αρχαιολόγοι ,Ελληνικά αρχαία βρίσκουν και στην περίπτωση εδώ  Αρχαϊκά.

Ένας 2600 ετών ναός των Ελλήνων  έχει βρεθεί κατά τις ανασκαφές στην αρχαία πόλη των Σόλων, μετέπειτα  την ρωμαϊκή περίοδο Πομπηιοπόλεως, στη επαρχία της Μερσίνας στην Μ.Ασία .

Αυτήν την εποχή είμαστε στο 18ο έτος των ανασκαφών ,στους 3,000-ετών  Σόλους και μετέπειτα Πομπηιόπολη, Οι Σόλοι ήταν ελληνική παράκτια πόλη και λιμάνι της Κιλικίας, 11 χλμ δυτικά από τη σημερινή Μερσίνη την οποία έκτισαν οι Ρόδιοι πιθανά κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. και  αργότερα επανίδρυσαν οι Αθηναίοι (κατά τον Στράβωνα) ,επίσης και μία από τις πιο σημαντικές παράκτιες πόλεις κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής εποχής. Ο επικεφαλής των ανασκαφών, καθ/ Remzi Yağcı, λέει ότι βρήκαν μια δομή στην αρχαία πόλη και πίστευαν ότι ήταν ένας ναός φτιαγμένος (από τους Έλληνες)
πριν από 2.600 χρόνια. Δηλώνοντας ότι η αρχαία πόλη ήταν  σημαντικούς χώρος της ιστορίας  της Κιλικίας. Ο,Yağcı είπε, «Όπου κι αν σκάψει κάποιος , θα βρεί πλούσια εκθέματα από τη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδο. Πέρυσι βρήκαμε τα πέτρινα κομμάτια καθώς και τη δομή ενός ορθογώνιου ναού. Φέτος φέραμε αυτή τη δομή στο φως και πιστεύουμε ότι είναι ένας αρχαϊκός ναός, που φτιάχτηκε (από Έλληνες) τον 6ο ή και 5ο αιώνα π.Χ. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως και κεραμικά κομμάτια, εργαλεία κουζίνας και στάμνες από τη Γεωμετρική περίοδο μέχρι τη Βυζαντινή περίοδο. " Η φετινές ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν στην αρχαία πόλη με μια ομάδα 70 ατόμων, μεταξύ των οποίων είναι οι αρχαιολόγοι, συντηρητές, οι μηχανικοί της έρευνας και  φοιτητές.

Οι  Σόλοι ήταν αποικία της Ρόδου ιδρύθηκε το .700 π.Χ.. Καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε από  τον Πομπήιο τον Μέγα τον 1ο αιώνα π.Χ., και μετονομάστηκε Πομπηιόπολη.


Σόλοι Κιλικίας

Οι Σόλοι ήταν ελληνική παράκτια πόλη και λιμάνι της Κιλικίας, 11 χλμ δυτικά από τη σημερινή Μερσίνη (κοντά στο χωριό Viransehir) την οποία έκτισαν οι Ρόδιοι πιθανώς κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. και ίσως αργότερα επανίδρυσαν οι Αθηναίοι (κατά τον Στράβωνα).
Αρχαιολογικές έρευνες δείχνουν ότι η πόλη κατοικούνταν ήδη από την εποχή του χαλκού, από τους Χιττίτες.  Οι Σόλοι αναφέρονται επίσης και από τον Σκύλακα τον Καρυανδέα, εξερευνητή του 5ου αιώνα.
Σε αρκετά από τα νομίσματα των Σόλεων εμφανίζεται στη μια πλευρά ως σύμβολο ένα τσαμπί σταφύλια.
Το 83 π.Χ. οι Σόλοι καταλήφθηκαν από τον Βασιλέα της Αρμενίας Τιγράνη τον Μέγα ο οποίος και την κατέστησε νέα πρωτεύουσα της Χώρας του.[εκκρεμεί παραπομπή] Δύο δεκαετίες μετά καταστράφηκε και ξανακτίστηκε από τον Ρωμαίο στρατιωτικό και πολιτικό ηγέτη Πομπήιο, όταν νίκησε εκεί τους Κιλίκιους πειρατές. Τότε προς τιμήν του η πόλη μετονομάστηκε σε Πομπηιόπολη, όπου και σε απόσταση μισού χιλιομέτρου δημιουργήθηκε περίφημος ρωμαϊκός λιμένας.
Κατά τον Στράβωνα και τον Διογένη Λαέρτιο από το όνομα της πόλης αυτής προέρχεται ο όρος σολοικισμός, ο οποίος αναφέρεται σε λανθασμένη χρήση συντακτικών δομών της αρχαίας αττικής γλώσσας.


Η Κιλικία κατά τον Όμηρο

Η Κιλικία σύμφωνα με τους Ελληνικούς μύθους πήρε το όνομα της από τον Κίλικα γιό του Αγήνορα αδελφού του Φοίνικα και του ιδρυτή του βασιλείου των Θηβών Κάδμου, ο Στράβωνας λέει ότι στην Κιλικία βασίλευσαν δύο δυναστείες του Ηετίωνα και του Μύνητα σύμμαχοι των Τρώων κατά τον Όμηρο, τους σκότωσε όλους ο Αχιλλέας λίγο πριν την πτώση της Τροίας από τους Αχαιούς ύστερα απο δεκάχρονη πολιορκία. Ο Όμηρος (8ος αιώνας π.Χ.) τοποθετεί γεωγραφικά την Κιλικία σε διαμετρικά αντίθετη τοποθεσία στην περιοχή της Τροίας στην ΒΔ Μικρά Ασία αλλά αυτή ήταν η συνήθεια του Ομήρου για όλους τους λαούς τους οποίους αναφέρεται, ο Όμηρος περιγράφει δύο μεγάλες πόλεις των Κιλίκων την Υποπλακίη Θήβη και την Λυρνησσό αλλά οι μεγάλες γεωγραφικές του ανακρίβειες δέν μας επιτρέπουν να μπορέσουμε να συνδέσουμε καθεμία με ποιες από τις γνωστές μεγάλες πόλεις της Κιλικίας Άδανα ή Ταρσό ταυτίζονται.
Η πρώτη πόλη των Κιλίκων που αναφέρεται απο τον Όμηρο είναι η Υποπλακίη Θήβη την οποία τοποθετεί στους πρόποδες του όρους Πλάκος στον κάμπο του Αδραμυττίου βασιλιάς της ο Ηετίωνας σύμμαχος των Τρώων έδωσε την κόρη του Ανδρομάχη σύζυγο στον Έκτορα είχε άλλους 7 γιούς, στην ραψωδία Ζ' ο Αχιλλέας λίγο πρίν την άλωση της Τροίας κάνει επίθεση στην Θήβη σκοτώνοντας τον Ηετίωνα με τους 7 γιους του αλλά σε κάποιο άλλο σημείο του έργου του στην ραψωδία Ρ' ένας γιος του Ηετίωνα ο Πόδης σκοτώνεται από τον Μενέλαο.

Η υπόθεση του Πόδη είναι μια σοβαρή ανακρίβεια του Ομήρου, άλλη μια ανακρίβεια είναι ότι η Ανδρομάχη πιάστηκε αιχμάλωτη από τον Αχιλλέα όταν σκότωσε τον πατέρα της Ηετίωνα και τους αδελφούς της αλλά στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί επειδή είχε παντρευτεί τον Έκτορα πολύ νωρίτερα μαζί έκαναν γιο τον Αστυάνακτα που μετά τον Τρωικό Πόλεμο οι νικητές τον κρέμασαν από τα τείχη της Τροίας.
Η Ανδρομάχη είχε συμβουλεύσει τον σύζυγο της Έκτορα να μην μονομαχήσει με τον Αχιλλέα αλλά εκείνος δεν την άκουσε με αποτέλεσμα να σκοτωθεί στην μονομαχία, η Ανδρομάχη περίλυπη τον θρήνησε περισσότερο από όλους κρατώντας το κεφάλι του μέσα στις χούφτες της όταν έφερε την σωρό του ο πεθερός της Πρίαμος (Ιλιάδα, Ω 725-745).

 Μετά την άλωση της Τροίας παντρεύτηκε η Ανδρομάχη σε δεύτερο γάμο τον Νεοπτόλεμο τον ίδιο τον γιο του νεκρού πια δολοφόνου ολόκληρης της οικογένειας της ,Αχιλλέα, ο Νεοπτόλεμος την οδήγησε στην Φθία μαζί έκαναν τον Μολοσσό, τον Πίελο και τον Πέργαμο (Παυσ. Α 11, 1).
Μετά τον θάνατο του Νεοπτόλεμου η Ανδρομάχη πήγε με τον Έλενο πρώην κουνιάδο της αδελφό του Έκτορα στην Ήπειρο όπου έκτισαν την Νέα Τροία, εκεί τους συνάντησε ο Αινείας στον δρόμο του για την Ιταλία (Αινειάδα, 3, 294 κ.ε.) με τον Έλενο έκανε παιδί τον Καστρίνο (Παυσ. Β 23, 6), μετά τον θάνατο του Έλενου πήγε πάλι στην Ασία με τον γιο της Πέργαμο ο οποίος ίδρυσε την ομώνυμη πόλη.

Η δεύτερη πόλη των Κιλίκων που αναφέρεται απο τον Όμηρο είναι η Λυρνησσός στην οποία βασιλιάς ήταν ο Μύνητας σύζυγος της Βρισηίδας η οποία ονομαζόταν Ιπποδάμεια ή Αστυνόμη κόρη του ιερέα του Απόλλωνα Βρισέα αδελφού του πατέρα της Χρυσηίδας Χρύση άρα η Βρισηίδα και η Χρυσηίδα ήταν πρώτες εξαδέλφες από πατέρα ο Αχιλλέας επιτέθηκε κατά τον Όμηρο στην Λυρνησσό της Κιλικίας την ίδια εποχή που επιτέθηκε στην Θήβη λίγο δηλαδή πρίν την άλωση της Τροίας.

Ο Όμηρος κάνει πολλές αναφορές για την Κιλικία αλλά την τοποθετεί γεωγραφικά σε λάθος σημείο.
Μετά την πολιορκία της πόλης ο Αχιλλέας σκότωσε τον σύζυγο της Βρισηίδας, τα τρία αδέλφια της παίρνοντας αιχμάλωτη την ίδια και την ξαδέλφη της Χρυσηίδα από αυτές η Χρυσηίδα δόθηκε ως παλλακίδα στον αρχηγό των Αχαιών Αγαμέμνονα ενώ την Βρισηίδα την κράτησε ο Αχιλλέας δική του παλλακίδα.
 Στην συνέχεια ο Χρύσης έφτασε στον αρχηγό των Αχαιών Αγαμέμνονα προσφέροντας του πλούσια δώρα για να του δώσει πίσω την κόρη του, ο Αγαμέμνων αρνήθηκε τότε ο Χρύσης εξοργισμένος παραπονέθηκε στον θεό Απόλλωνα ο οποίος έριξε άγριο λιμό στο στρατόπεδο του Αγαμέμνονα που κράτησε 9 μέρες τότε μετά από χρησμό εξαναγκάστηκε να δώσει πίσω στον ιερέα Χρύση την κόρη του χωρίς λίτρα μόνο τότε ο θεός Απόλλωνα επέτρεψε να σταματήσει ο λιμός.
 Ο Αγαμέμνονας θλιμμένος για την απώλεια ήθελε να την αντικαταστήσει γι'αυτό ζήτησε απο τον Αχιλλέα την Βρισηίδα, ο Αχιλλέας εξοργίστηκε ζήτησε από την μητέρα του Θέτιδα να τιμωρήσει τον Αγαμέμνονα και ορκίστηκε να μην συμμετέχει ποτέ ξανά σε μάχη στο πλευρό των Αχαιών, η αποχή του Αχιλλέα έφερε ασταμάτητες ήττες στους Αχαιούς από τους Τρώες με αποκορύφωμα τον φόνο του καλύτερου φίλου του Πατρόκλου.
 Ο Αγαμέμνονας βλέποντας νέα αδιέξοδα υποχώρησε για δεύτερη φορά δίνοντας στον Αχιλλέα πίσω την Βρισηίδα, τότε ο μεγάλος ήρωας των Αχαιών Αχιλλέας ξαναμπήκε στην μάχη στο πλευρό του Αγαμέμνονα με αποτέλεσμα να γυρίσει ξανά η μάχη υπέρ των Αχαιών οι παραδόσεις περιγράφουν την Βρισηίδα ψηλή, καστανή γυναίκα, καλοντυμένη με λαμπερό βλέμμα ο Παυσανίας αναφέρει ότι υπήρχε εικόνα της στους Δελφούς έργο του Πολύγνωτου.


 Ιστορικά πρόσωπα Σολείς 

Κράντωρ (περί τα μέσα του 4ου αι. π.Χ. - 275 π.Χ.), φιλόσοφος της Ελληνιστικής Περιόδου (μαθητής του Πολέμωνα), προσκείμενος στην πλατωνική σκέψη και αναφερόμενος ως ο πρώτος σχολιαστής του Πλάτωνα.

Άρατος ο Σολεύς (305 - 240 π.Χ.) Αλεξανδρινός ποιητής καταγόμενος από τους Σόλους
Χρύσιππος ο Σολεύς (280 π.Χ. – 206 π.Χ.), φιλόσοφος, ένας από τους σημαντικότερους της Στωικής σχολής, θεωρούμενος ως ένας από τους θεμελιωτές της (γεννημένος είτε στους Σόλους είτε στην Ταρσό)

Καστορίων ο Σολεύς, ποιητής

Φιλήμων περίπου 362 π.Χ. – περίπου. 262 π.Χ., Αθηναίος ποιητής και τραγωδός γεννημένος είτε στους Σολους της Κιλικίας είτε στις Συρακούσες της Σικελίας


    ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΙΤΕ    
ΑΡΑΤΟΥ ΣΟΛΕΩΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΒΙΟΣ , ΣΧΟΛΙΑ