Βαρσοβία: Πολωνoί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το πρώτο γνωστό ανάκτορο κάποιων Ιλλυριών βασιλέων στο Μαυροβούνιο. "Αυτό είναι μια μεγάλη ανακάλυψη, η οποία επεκτείνει τις γνώσεις σχετικά με τη λειτουργία της βασιλικής εξουσίας στην Ιλλυρία" - είπε ο Καθ Piotr Dyczek.
Η πόλη του Μαυροβουνίου Rhizon (ο Ριζών) είναι ένα συνεχές κομμάτι της ιστορίας της αρχαίας Ρώμης. Εδώ είχε δημιουργήσει την πρωτεύουσα της μια βασίλισσα η Τεούτα, οι ενέργειες της οποίας προκάλεσαν τον Πρώτο Ιλλυρικό Πόλεμο το 229 π.Χ..
ΠΑΡΕΝΘΕΤΙΚΑ : Α ¨ΙΛΛΥΡΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ -: ( Η πρώτη επέμβαση των Ρωμαίων στην Ανατολή οφείλονταν σε εσωτερικούς λόγους και δεν είχε επεκτατικό χαρακτήρα. Συγκεκριμένα οφείλονταν σε επανειλημμένες διαμαρτυρίες Ρωμαίων εμπόρων προς την Σύγκλητο επειδή οι πρώτοι υφίσταντο σε αφόρητο βαθμό τα δεινά της πειρατείας στην οποία επιδίδονταν οι Ιλλυριοί στο Ιόνιο πέλαγος και την Αδριατική. Η συνεχής κλιμάκωση της πειρατείας οφείλονταν στην τότε αδυναμία αντιμετώπισης της από το βασίλειο της Ηπείρου και στην συνακόλουθη εξασθένηση των πόλεων της περιοχής.
Η περιοχή των ευρημάτων Ριζών |
Έτσι μπόρεσαν να επωφεληθούν οι Ιλλυριοί οι οποίοι κατέλαβαν τα παράλια της Αδριατικής πού έλεγχε το βασίλειο της Ηπείρου και τις ελληνικές πόλεις των δαλματικών ακτών Φάρο σημερινό Χβαρ (Hvar) και Μέλαινα Κέρκυρα (231 π.Χ.) Η πειρατεία υποστηρίζονταν από τον βασιλιά των Ιλλυριών Άγρωνα και ύστερα από τον θάνατό του (230/9 π.Χ.) από την σύζυγο, βασίλισσα και επίτροπο του ανήλικου γιου του Πίννη, Τεύτα.
Οι Ρωμαίοι έστειλαν συγκλητική πρεσβεία στην βασίλισσα (229 π.Χ.) για να διαπραγματευτεί μαζί της όμως κατά την επιστροφή της η πρεσβεία δέχθηκε την επίθεση των Ιλλυριών που φόνευσαν ένα πρέσβη η συμπεριφορά του οποίου είχε φανεί στην Τεύτα υπεροπτική. Η πράξη αυτή είχε ως επακόλουθο την άμεση κήρυξη του πολέμου από τους Ρωμαίους.
Οι Ιλλυριοί συνέχισαν τις επιδρομές και προσπάθησαν να καταλάβουν ανεπιτυχώς την Επίδαμνο και την Ίσσα. Κατόπιν πολιόρκησαν την Κέρκυρα και αφού νίκησαν στην ναυμαχία των Παξών τον στόλο των Αχαιών και των Αιτωλών που έσπευσε ως βοήθεια κατέλαβαν την πόλη[5]. Τότε έφτασε και ο ρωμαϊκός στόλος (200 πλοία) υπό τον στρατηγό ύπατο Γναίο Φούλβιο. Ύστερα από συνεννόηση του τελευταίου με τον Έλληνα διοικητή της ιλλυρικής φρουράς Δημήτριο τον Φάριο που μισούσε την Τεύτα, η πόλη παραδόθηκε στους Ρωμαίους (228 π.Χ.).
Οι ρωμαϊκοί δρόμοι στο σημερινό Μαυροβούνιο |
Λίγο αργότερα προσχώρησε στους Ρωμαίους η Απολλωνία, οι Ατιντάνες και το ιλλυρικό φύλο των Παρθινών. Έπειτα κατέφθασε και ρωμαϊκός στρατός υπό τον ύπατο Λεύκιο Πόστουμιο Αλβίνο. Μπροστά στην συντριπτική αριθμητική υπεροχή των Ρωμαίων (20.000 πεζοί και 2.000 ιππείς) οι Ιλλυριοί εγκατέλειψαν την πολιορκία της Επιδάμνου και της Ίσσας και υποχώρησαν στο εσωτερικό της χώρας. Η Τεύτα αποσύρθηκε στην πόλη Ρίζονα ενώ οι Ρωμαίοι κατέλαβαν με ευκολία τα νότια ιλλυρικά παράλια εκτός από το φρούριο της Νουτρίας στο οποίο συνάντησαν σθεναρή αντίσταση και είχαν σοβαρές απώλειες. Επειδή η συνέχιση του πολέμου από τους Ιλλυριούς ήταν αδύνατη η Τεύτα αποφάσισε το καλοκαίρι του 227 π.Χ. να συνθηκολογήσει. Οι όροι της συνθήκης πρόβλεπαν την παραίτηση της από τα εδάφη που κατέλαβαν οι Ρωμαίοι και την πληρωμή χρηματικής αποζημίωσης σε δόσεις.
Ύστερα από την λήξη του πολέμου ο ύπατος Ποστούμιος Αλβίνος έστειλε πρέσβεις στους Αιτωλούς και τους Αχαιούς για να τους ανακοινώσει την συνθήκη ειρήνης με την Τεύτα και να δικαιολογήσει την ρωμαϊκή επέμβαση. Η Σύγκλητος έστειλε επίσης πρέσβεις για τον ίδιο σκοπό. Ο αλλος ύπατος Γναίος Φούλβιος είχε ήδη αναχωρήσει για την Ιταλία με το μεγαλύτερο μέρος του στόλου από το φθινόπωρο του προηγούμενου έτους. Η υποδοχή που επιφυλάχθηκε στους Ρωμαίους απεσταλμένους ήταν γενικά φιλική. Οι Κορίνθιοι μάλιστα επέτρεψαν σε Ρωμαίους να πάρουν μέρος στους αγώνες των Ισθμίων που γίνονταν στην πόλη, γεγονός πρωτοφανές καθώς σε αυτούς τους αγώνες συμμετείχαν μόνο Έλληνες.
Το γεγονός ότι οι Ρωμαίοι είχαν υπό τον έλεγχο τους ένα σημαντικό μέρος των ιλλυρικών ακτών μαζί με τις πόλεις Επίδαμνο, Απολλωνία και Ίσσα ανησυχούσε τον Αντίγονο Δώσωνα, βασιλιά της Μακεδονίας επειδή οι Ρωμαίοι κατέχοντας τις διαβάσεις των ποταμών Αψού και Αώου μπορούσαν να εισβάλουν στο βασίλειο του. Εκείνη την εποχή όμως ο Μακεδόνας βασιλέας είχε άλλα προβλήματα με τις εισβολές των βαρβάρων Δαρδάνων γειτόνων του. Εκτός των Ρωμαίων ο άλλος κερδισμένος σε αυτή την υπόθεση ήταν ο Δημήτριος ο Φάριος που ανέλαβε την εξουσία ως δυνάστης στην πόλη Ίσσα και την περιοχή της. Έτσι οι Ρωμαίοι είχαν ένα τοποτηρητή στην περιοχή. Οι πόλεις που έλεγχαν οι Ρωμαίοι έμειναν κατά τα άλλα ελεύθερες δηλαδή δεν πλήρωναν φόρο, δεν είχαν φρουρά ούτε είχαν επιτρόπους. Την εξουσία όμως κατέλαβαν φιλορωμαϊκά στοιχεία. Σύμφωνα με το ρωμαϊκό δίκαιο η ελευθερία μπορούσε να ανακληθεί όποτε το επιθυμούσαν οι δωρητές.-Ιστορία του Ελληνικού έθνους Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι Εκδοτική Αθηνών 1979)
Οι θέσεις με φρούρια των Ιλλυριών της εποχής . Η θέση 1 είναι ο Ριζών στο σημερινό Μαυροβούνιο |
Πρόσφατες εργασίες τον Ιούλιο επικεντρώθηκαν στην αντιπροσωπευτικό τμήμα της πόλης, η οποία είναι επίσης η πιο υπερυψωμένη περιοχή. Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μνημειακά κτίρια από τον τρίτο αιώνα π.Χ.. Το πρώτο συγκρότημα χτίστηκε πριν από 260 π.Χ., το δεύτερο μετά το 250 π.Χ..
Μέρος του κτηρίου με Ελληνική αρχιτεκτονική της λεγομένης «Ελληνιστικής» περιόδου εμφανή στην δημιουργία και δόμηση των ογκόλιθων χαρακτηριστικό της εποχής αυτής |
( Σ.Σ.-Φυσικά όπως προσέξατε αναφέρει …« η οποία θα μπορούσε »….Δηλαδή Ελληνική αρχιτεκτονική στον Ριζώνα αυτής της χρονολογίας που ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ…ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ …)
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΙΛΛΥΡΙΟΙ ΤΟΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΖΟΥΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΛΟΓΟΙ -ΑΙΤΙΑ ΄΄Η ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΥ Α ΙΛΛΥΡΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΜΗ -ΑΡΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΠΑΓΕΣ ΤΟΥΣ
«Η θέση των κτιρίων, η κλίμακα, το σχέδιό τους, και χρησιμοποιούμενες τεχνικές οικοδόμησης είναι εντελώς ασυνήθιστο και μοναδικό, σε σύγκριση με τα προηγούμενα γνωστά παραδείγματα της Ιλλυρικής αρχιτεκτονικής, συμπεριλαμβανομένων των δομών που έχουν ήδη ανακαλυφθεί στον Ριζώνα- Risan.
Φαίνεται ότι έχουμε παρουσία για ένα μέρος γνωστό από .. πηγές από την αρχαιότητα, είναι μια σπάνια περίπτωση στην αρχαιολογία .
Η εστία του κτηρίου με τον περιβάλλοντα χώρο |
Αρχαιολόγοι περιγράφουν τα τεμάχια των λειψάνων του πρώτου ανακτόρου ως εξής: ήταν ένα μεγάλο δωμάτιο με τη μορφή ενός μεγάρου με τζάκι που βρίσκεται στο κέντρο. Στην περιοχή της εστίας, οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια θυσία-προσφορά που αποτελείται από 30 νομίσματα.
Με βάση την ανακάλυψη πολλών νομισμάτων, οι αρχαιολόγοι κατάφεραν να κάνουν μια πιο ακριβή χρονολόγηση των επιμέρους στρωμάτων και των δομών. Βρήκαν πολλά ελληνικά νομίσματα από ελληνικές πόλεις και αποικίες στην Αδριατική.
Οι Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι η πρώιμη φάση του οικισμού, στο γύρισμα του τέταρτου και του τρίτου αιώνα π.Χ., τελείωσε με την καταστροφή.
Δίπλα στο μέγαρο υπήρχαν αποθήκες για αμφορείς, και μπροστά από το μέγαρο ήταν μια πλακόστρωτη πλατεία και ένα τμήμα του δρόμου.
Πάνω στα ερείπια του πρώτου ανακτόρου, μια άλλη δομή χτίστηκε βιαστικά . Το πρώην μέγαρο μετατράπηκε σε μια κουζίνα ή μια αίθουσα δεξιώσεων στο νέο ανακτορικό συγκρότημα.
Οι τοίχοι του χτίστηκαν προσεκτικά με μεγάλους κατασκευασμένους ογκόλιθους από ασβεστόλιθο, συνδεδεμένο με την ελληνική τεχνική της αναθύρωσης (anathyrosis). Οι ογκόλιθοι έχουν διακοσμήσει την επιφάνεια του τοίχου, με τα άκρα να είναι σκαλιστά πελεκημένα με αύλακα δηλαδή . Ο Καθ Dyczek πιστεύει ότι οι οικοδόμοι απέδωσαν μεγάλη σημασία στην αισθητική πλευρά του κτιρίου.
Ακριβώς όπως και πέρυσι, και φέτος οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τμήματα δύο μεγάλων ρόπτρων. Μια από τις εισόδους ήταν διακοσμημένο με πλαίσια κατασκευασμένα από λεπτό κονίαμα και ημικίονες φορμαρισμένη λάσπη. Το κτίριο παλάτι δυστυχώς καταστράφηκε και λεηλατήθηκε κατά την αρχαιότητα, και τα σωζόμενα ερείπια των τειχών ισοπεδώθηκαν στις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν ένα. .. πριονιστήριο κατασκευάστηκε σε αυτό το μέρος του Rhizon.