Φαίνεται ότι το Ελληνικό κρασί ήταν κάτι μοναδικό στον αρχαίο κόσμο που όμοιο του δεν υπήρχε πουθενά αλλού .

Μελέτη για τη διερεύνηση των εισαγωγών ελληνικού κρασιού στη ρωμαϊκή Ιταλία .

Η Ιταλία είναι γνωστή για το καλό κρασί της για εκατοντάδες χρόνια. Παρά το γεγονός αυτό, ήδη περισσότερα από 2.500 χρόνια πριν, οι κάτοικοι της  εισήγαγαν  συνεχώς κρασί από την  Ελλάδα.

Η Δρ Paulina Komar, απόφοιτος διδακτορικού από το Ινστιτούτο Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Wroclaw ερευνά γιατί οι Ρωμαίοι, παρά το γεγονός ότι ενώ είχαν μια σειρά από δικούς τους αμπελώνες, εισήγαγαν  οίνο από τις ελληνικές ανατολικές άκρες της Μεσογείου.

 

Η ερευνήτρια συγγραφέας του έργου που περιβάλλεται από αμφορείς από το ανατολικό τμήμα  της Μεσογείου, -Αρχαιολογικό Μουσείο στο Μπατούμι  [Πηγή: Μ Marciniak]

 Ένας ενήλικος κάτοικος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας  κατανάλωνε

κατά μέσο όρο ένα λίτρο κρασί την ημέρα, πράγμα που σημαίνει ότι η παραγωγή και η διανομή του ποτού ήταν σημαντικά στοιχεία της αρχαίας οικονομίας.

 Το θέμα της κατανάλωσης οίνου στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία αλλά και τη Αυτοκρατορική περίοδο  έχει προσελκύσει σημαντικό ενδιαφέρον για χρόνια. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, λίγη προσοχή έχει δοθεί στους οίνους που εισάγονται από το έδαφος της κυρίως Ελλάδας.

Η Δρ Paulina Komar αποφάσισε να καλύψει αυτό το κενό. Για το έργο της με τίτλο «Ελληνικά κρασιά στην αρχαία Ιταλία: κατανάλωση, διανομή, και κοινωνικές και οικονομικές πτυχές» που έλαβε χρηματοδότηση από το Εθνικό Επιστημονικό Κέντρο  του διαγωνισμού  FUGA, θα διεξάγει έρευνα στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Jagiellonian.

"Πρότεινα μια διεπιστημονική προσέγγιση του θέματος, θα ήθελα να εξετάσουμε όλες τις πιθανές πηγές για την κατανάλωση ελληνικού οίνου στην αρχαία Ιταλία." - Είπε....Πρώτον, η ερευνητής θα μελετήσει αρχαία λογοτεχνικά κείμενα - που αυτά αναφέρουν πως ήταν η γεύση του κρασιού, περιγράφουν ποιο ήταν το χρώμα και τη διαύγεια του ....Δεύτερον - θα προχωρήσουμε ,αναφέρει,  μια εμπεριστατωμένη μελέτη  σε αμφορείς, κεραμικά δοχεία, που στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά διαφόρων προϊόντων, κυρίως το κρασί, το ελαιόλαδο και σάλτσες ψαριών.

Το σχήμα και οι σφραγίδες τους αναφέρουν τον τόπο κατασκευής των δοχείων. Μια σύγκριση του ποσοστού των ελληνικών αμφορέων για το κρασί σε όλα τα κεραμικά δοχεία για τη μεταφορά του ποτού, θα επιτρέψει να εκτιμηθεί η κλίμακα της κατανάλωσής του. Αυτό θα δείξει  στον ερευνητή πόσο από το ελληνικό κρασί έπιναν οι κάτοικοι της ιταλικής χερσονήσου. Επιπλέον, επιγραφές ζωγραφισμένες στους αμφορείς συχνά παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τους εμπόρους και τα ειδικά χαρακτηριστικά του προϊόντος.

Κρητικός αμφορέας με χαραγμένο το όνομα του εμπόρου  [Credit: Δρ Ρ. Komar]

"Είναι ένας πραγματικός θησαυρός της γνώσης για τους ανθρώπους που εμπλέκονται στη μεταφορά του κρασιού. Μια ανάλυση των ονομάτων των εμπόρων θα επιτρέψει να καθοριστεί αν οι διανομείς των ελληνικών κρασιών ήταν Ρωμαίοι πολίτες, κάτοικοι της Ιταλίας, Έλληνες της  Μ. Ελλάδας  είτε Έλληνες από την κυρίως Ελλάδα . Επιπλέον, είναι δυνατό να προσδιοριστεί η κοινωνική τους θέση, αν ήταν ελεύθερος και γεννήθηκε Ρωμαίος πολίτης, απελεύθερος ή  σκλάβος  "- πρόσθεσε.

Η Dr. Komar επισήμανε ότι οι προηγούμενες μελέτες που διεξήχθησαν από ερευνητές ήταν συχνά ελλιπείς , έρευνες που κατέληξαν σε συμπεράσματα με βάση μια μόνο πηγή.

Για παράδειγμα, με βάση την ανάλυση των λογοτεχνικών πηγών, διαπιστώθηκε ότι όλα τα ελληνικά κρασιά που εισάγονται στην Ρώμη ήταν προϊόντα πολυτελείας, πράγμα που δεν είναι αλήθεια.

 Η ερευνήτρια έχει προτείνει την υπόθεση ότι τα ελληνικά κρασιά στην Ιταλία κατά την αρχαιότητα και την περίοδο της Δημοκρατίας (από 7^ο έως τον 1^ος αιώνα π.Χ.) ήταν προϊόντα πολυτελείας και ένα σύμβολο της υψηλής κοινωνικής θέσης. Εκείνη τη στιγμή, η κατανομή αυτή είχε μικρή οικονομική σημασία.

Με την πάροδο του χρόνου, η κατάσταση άλλαξε. Με την έλευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι εισαγωγές άρχισαν να αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς. Το ελληνικό κρασί άρχισε να γίνεται δημοφιλές και μαζικά να καταναλώνεται από τη μεσαία τάξη. "Φαίνεται ότι ο ρόλος του Αιγαίου ως ζώνη της προσφοράς οίνου για την κεντρική Ιταλία ήταν συγκρίσιμο με το ρόλο της Αιγύπτου ως πηγή προμήθειας του σιταριού! Με απλά λόγια, μπορείτε να πείτε ότι η χώρα των Φαραώ έγινε ο σιτοβολώνας των αυτοκρατόρων, και η κυρίως  Ελλάδα ο αμπελώνας τους "- εξήγησε η Δρ Komar.

Κατά τον τρίτο αιώνα, ωστόσο, υπήρξε μια κρίση στην Αυτοκρατορία. Ο ερευνήτρια θα ελέγχει πώς η πολιτική αναταραχή επηρέασε την εισαγωγή οίνου. Ένας από τους στόχους της έρευνας της Δρ Komar είναι να αναλύσει την παρουσία του ελληνικού κρασιού στο πλαίσιο των βασικών στιγμών της ρωμαϊκής ιστορίας.

ΕΠΙΣΗΣ

1. Κρασί και αμπέλια στο βασίλειο της Πύλου και το ανάκτορο του Νέστορος
2. Ο άκρατος φυσικός οίνος και η τέχνη της μίξης του
3. Περί του οίνου των Ελλήνων