Ένας μεγάλων διαστάσεων λακκοειδής φούρνος και ένας μικρότερος θολωτός, στη θέση Μεσόροτσος στο Πραστιό της Πάφου, φανερώνουν τα προϊστορικά κατάλοιπα, σύμφωνα με το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου, μιας πρώιμης φάσης εποχιακής κατοίκησης κατά τη Νεολιθική Περίοδο.
Με τη λήξη της φετινής ανασκαφικής περιόδου, διοργανώθηκε εκδήλωση πειραματικής αρχαιολογίας με την κατασκευή αντιγράφου του λακκοειδούς φούρνου στον χώρο του εστιατορίου, που βρίσκεται απέναντι από την αρχαιολογική θέση. Στον φούρνο αυτό ψήθηκε φαγητό για ομάδα 200 ατόμων και δοκιμάστηκε έτσι η υποθετική ερμηνεία, ότι ο φούρνος αυτός κατά τη Νεολιθική Περίοδο χρησιμοποιείτο για το ψήσιμο φαγητού σε μεγάλης κλίμακας φαγοπότια.
Το πείραμα φανέρωσε όχι μόνο ότι η εγκατάσταση αυτή σχετίζεται με το μαγείρεμα φαγητού, αλλά και ότι είχε τη δυνατότητα να ψήσει κρέας για μια πολύ μεγάλη ομάδα.
Οι έρευνες αποκάλυψαν περαιτέρω ενδείξεις κατοίκησης κατά τη Νεολιθική και Χαλκολιθική Περίοδο, με αδιατάραχτα κατάλοιπα που δείχνουν συνεχόμενη κατοίκηση κατά το μεγαλύτερο μέρος της Προϊστορίας.
Ήρθαν, επίσης, στο φως περισσότερα στοιχεία για τη μετάβαση από τη Χαλκολιθική Περίοδο στην Εποχή του Χαλκού, αφού βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες κεραμικής της Ύστερης Χαλκολιθικής και της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού, σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους.
Κατά την Εποχή του Χαλκού φαίνεται ότι η μετάβαση από την Πρωτοκυπριακή στη Μεσοκυπριακή Περίοδο ήταν σημαντική, με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, τη δημιουργία αναβαθμίδων και την εισαγωγή πολεοδομικού συστήματος, προτού η θέση εγκαταλειφθεί πριν από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού.
Η θέση κατοικήθηκε ξανά κατά την Εποχή του Σιδήρου μέχρι την Ύστερη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή Περίοδο.
Πάνω στην κορυφή ενός βραχώδους εξάρματος, γύρω από το οποίο βρίσκεται η αρχαιολογική θέση, διερευνήθηκε περαιτέρω ένα κτήριο το οποίο είχε ανασκαφεί παλαιότερα. Ιδιαίτερης σημασίας ήταν η ανακάλυψη εντός του κτηρίου ενός αντικειμένου από πικρόλιθο, το οποίο είχε κατασκευαστεί κατά την Εποχή του Χαλκού (όπως φαίνεται από τη χαρακτηριστική διακόσμηση από εγχάρακτες στίξεις) και διαμορφώθηκε σε Χριστιανικό σταυρό κατά τη Βυζαντινή Περίοδο.
