Αρχαιολογικές Έρευνες στο νησιωτικό Αιγαίο

ΓΥΝΗ ΤΙΚΤΕΙ ... ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

«Κύησις», σύμφωμα με τον Σωρανό «καλείται κύησις παρά το κεύθησις είναι, τούτ' έστιν απόκρυψις. Το γαρ κεύθειν εστί το κρύπτειν, και το εν τη μήτρα δε συνειλημμένον κρύπτεται»[45].

Ο τοκετός στην αρχαιότητα ήταν μια διαδικασία εξαιρετικά επικίνδυνη τόσο για τη μητέρα όσο και για το νεογέννητο βρέφος. Η βρεφική θνησιμότητα ήταν υψηλή και σε πολλές περιπτώσεις η μητέρα έχανε τη ζωή της κατά την γέννα.

Ασφαλώς η βαθμιαία πρόοδος της ιατρικής βοήθησε σε κάποιο βαθμό τη διαδικασία αυτή. Ήδη ο Ιπποκράτης τον 5ο π.Χ. αιώνα συγγράφει ειδικά για τα γυναικολογικά ζητήματα και τον 2ο αι. μ.Χ. διαπρέπει στη Ρώμη ο διασημότερος γυναικολόγος της αρχαιότητας, ο Έλληνας Σωρανός ο Εφέσιος, που συνέγραψε πλήθος έργων σχετικών με τη γυναικολογία.
Τα προβλήματα όμως

ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Η εστεμμένη των Αιγών

Μια νέα λαμπρή ταφή, αυτή τη φορά ενός κοριτσιού, έρχεται να προστεθεί στο μυστήριο που καλύπτει την ανακάλυψη της καθηγήτριας Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ, ευρωβουλευτή Χρυσούλας Παλιαδέλη και των συνεργατών της στην αγορά των Αιγών, στο ιερό της Εύκλειας, το 2008.

Το στεφάνι όπως βρέθηκε στον αμφορέα Το στεφάνι όπως βρέθηκε στον αμφορέα Ήταν η ταφή ενός νέου, ίσως του νόθου γιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ηρακλή, τον οποίο σκότωσε, μαζί με τη μητέρα του Βαρσίνη, ο Κάσσανδρος, για να πάρει το θρόνο των αρχαίων Μακεδόνων.

Η ταφή του νέου άντρα, ηλικίας

Εξιχνιάστηκε μυστήριο μετά από... 3.000 χρόνια

Τις συνθήκες θανάτου του φαραώ Ραμσή Γ', που αποτελούσαν γρίφο για τους ιστορικούς επί αιώνες αποκάλυψε η νέα ανάλυση της μούμιας του από επιστήμονες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο φαραώ Ραμσής Γ΄, δολοφονήθηκε στο πλαίσιο μιας σκευωρίας για τη διαδοχή του και οι δράστες του έκοψαν το λαιμό. Συγκεκριμένα, οι αξονικές τομογραφίες αποκάλυψαν μια βαθιά και πλατιά τομή κρυμμένη από τους επιδέσμους που κάλυπταν το λαιμό του μουμιοποιημένου φαραώ.

«Τελικά, με την έρευνα αυτή, λύσαμε ένα σημαντικό μυστήριο στην ιστορία της αρχαίας Αιγύπτου», δήλωσε ο Άμπερτ Ζινκ, παλαιοπαθολόγος στο Ινστιτούτο των Βαλσαμωμένων Πτωμάτων και του Ανθρώπου των Πάγων, στην Ιταλία.

Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της έρευνας, οι επιστήμονες ανακάλυψαν και ένα μικροσκοπικό

Περί Ορσηίδος - της μητέρας των Ελλήνων

 Στην ελληνική μυθολογία η Ορσηίδα (Ορσηίς) ήταν η νύμφη που έμελλε να γίνει η μητέρα όλων των Ελλήνων. Η νύμφη Ορσηίδα παντρεύτηκε το γιο του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, Έλλην...

Στα αποσπάσματα που ακολουθούν, ο Πίνδαρος και ο Απολλόδωρος αποκωδικοποιούν την αναγέννηση της Ελληνικής φυλής, μετά την κάθαρση που προκλήθηκε από τον μεγάλο κατακλυσμό. Ο Δευκαλίων αφού ταξίδεψε εννέα ολόκληρα μερόνυχτα μέσα εις την θάλασσα, προσέκρουσε εις τον Παρνασσόν. Έκει, αφού σταμάτησαν οι βροχές, βγαίνοντας έξω θυσιάζει εις τον Φίξιον Δία. Ο Ζεύς έστειλε τον Ερμή σ’ αυτόν και τον παρακίνησε να διαλέξει ότι θέλει. Αυτός διάλεξε να δημιουργηθούν σ’ αυτόν τον τόπο άνθρωποι. Και αφού διέταξε ο Ζεύς να σηκώσει λίθους και να τους ρίξει πάνω από το κεφάλι του, αυτούς που έρριπτε ο Δευκαλίων γίνονταν άνδρες και αυτούς που έρριπτε η Πύρρα γίνονταν γυναίκες. Απ’ όπου ονομάστηκαν μεταφορικά και λαοί από το Λάος που σημαίνει λίθος (Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, 1, 48, 10).
Το ίδιο γεγονός μας εξιστορεί και ο Πίνδαρος: Φέρνεις εις την πόλιν την γλώσσα της Πρωτογένειας, δία να κατέβουν η Πύρρα και ο Δευκαλίων εις τον Παρνασσόν, όπου με την βούλησιν τον υψηλοβρόντου Διός έκτισαν πρώτα ιερόν, και χωρίς λίθους έκτισαν λίθινον γόνον από το ίδιο έθνος• και οι γόνοι ονομάστηκαν λαοί (Πίνδαρος, Ολυμπία, 9, 42).
Ο Ζεύς και ο Ερμής δημιουργούν στην κορυφή του

Ταξίδι στην Ανατολή με ένα βυζαντινό πλοίο

Εκδήλωση του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης

 Eνα οδοιπορικό στους θαλάσσιους δρόμους της Ανατολής,  από τη  Θεσσαλονίκη στο  Βόρειο Αιγαίο  και από  εκεί  στη  Μαύρη  θάλασσα  και στην  Κασπία  οργανώνει το Μουσείο Βυζαντινού  Πολιτισμού  της Θεσσαλονίκης  μέσα  από μία  έκθεση, που  εγκαινιάζεται το  Σάββατο 15  Δεκεμβρίου. 

Με όχημα την «ολκάδα», το εμπορικό πλοίο των Βυζαντινών, που μετέφερε εμπορεύματα   αλλά  και ανθρώπους  συνδέοντας επί  αιώνες πόλεις, λιμάνια  και πολιτισμούς η  έκθεση  με  τίτλο «Μεσαιωνικά λιμάνια-σταθμοί στους θαλάσσιους δρόμους της Ανατολής: Βόρειο Αιγαίο, Μαύρη Θάλασσα, Κασπία Θάλασσα» προσφέρει  μία  οπτική  ξενάγηση σε  κάθε «στάση» της.  

Και αυτή τη φορά στα αμπάρια της  ο  ολκάς  μεταφέρει μοναδικές εικόνες της ιστορίας, όπως γκραβούρες, καρτ ποστάλ και φωτογραφίες που για πρώτη φορά παρουσιάζονται με τρόπο που να αναδεικνύουν την ιστορία κάθε πόλης-λιμανιού και την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής.

Θεσσαλονίκη, Τορώνη, Καβάλα, Αβδηρα, Θάσος, Μαρώνεια, Αναστασιούπολη, Κωνσταντινούπολη, Σωζόπολη, Βάρνα, Αγχίαλος, Κωστάντζα, Οδησσός, Σεβαστούπολη, Βατούμ, Μπακού και άλλα δεκαοκτώ λιμάνια αποτελούν σταθμούς αυτού του ταξιδιού, που ξεκινά από το βόρειο Αιγαίο και μέσω της Κωνσταντινούπολης συνεχίζει στη Μαύρη Θάλασσα, στις ακτές

Για τη μουσική γραφή των αρχαίων Ελλήνων