Στόχος, να αναδειχθεί η σημασία της Ρόδου ως πύλης προς την Ανατολή μέσα από σπάνια έργα τέχνης προερχόμενα από διαφορετικές φάσεις (από την Εποχή του Χαλκού μέχρι την Αρχαϊκή περίοδο).
Η έκθεση του Λούβρου, η οποία είχε τεράστια επιτυχία, συνένωσε πρώτη φορά στον ίδιο χώρο έργα από τις συλλογές του Βρετανικού, του Μουσείου της Κοπεγχάγης και της Ρόδου.
Έπειτα από δεκαετίες, μέρος αυτών επαναπατρίζεται, έστω προσωρινά. Δεν υπάρχουν, όμως, εκθέματα από το Βρετανικό και το Μουσείο Κοπεγχάγης, τα οποία θα αντικατασταθούν από παρόμοια του Μουσείου της Ρόδου.
Πινάκιο του ρυθμού των Αιγάγρων. (600-570 π.Χ.). Προέρχεται πιθανώς από τη Νίσυρο. Βρέθηκε σε τάφο της Καμίρου. (Αρχαιολογικό Μουσείο Ρόδου) | |
Μαζί του, πολυάριθμα αγγεία και αντικείμενα εισηγμένα από την Ανατολή καθώς και 15 κοσμήματα από ήλεκτρο (φυσικό κράμα χρυσού και αργύρου), αριστουργηματικά δείγματα της ροδιακής χρυσοχοΐας των αρχαϊκών χρόνων (7ος αι. π.Χ.).
Η έκθεση, στην «Αίθουσα των ασθενών» του Αρχαιολογικού Μουσείου, χωρίζεται, όπως και στο Λούβρο, σε τρεις θεματικές ενότητες, με πρώτη την «Αρχαιολογική έρευνα της Ρόδου». Οι πρώτες ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν από τον Αλσατό ζωγράφο και φωτογράφο Α. Salzmann και τον υποπρόξενο της Μ. Βρετανίας στη Ρόδο Alfred Biliotti (ξεκίνησαν το 1859).
Επικεντρώθηκαν στην Κάμιρο, όπου αποκαλύφθηκε ο αποθέτης του ιερού της Αθηνάς και πολυάριθμοι τάφοι. Κύριος στόχος ήταν ο εμπλουτισμός των μεγάλων ευρωπαϊκών μουσείων, γι’ αυτό και τα ευρήματα βρίσκονται σήμερα στο Βρετανικό και στο Λούβρο.
Στις αρχές του 20ού αι. ξεκίνησαν οι ανασκαφές των Δανών, οι πρώτες επιστημονικού χαρακτήρα που πραγματοποιήθηκαν στο νησί. Έστρεψαν το ενδιαφέρον τους στο ιερό της Αθηνάς στη Λίνδο. Τα ευρήματα μοιράστηκαν στα Μουσεία της Κοπεγχάγης και της Κωνσταντινούπολης. Με την έναρξη της Ιταλοκρατίας (1912) ξεκίνησαν οι ιταλικές ανασκαφές.
Έφεραν στο φως την αρχαία πόλη της Καμίρου, τα μυκηναϊκά και αρχαϊκά νεκροταφεία της Ιαλυσού, την ακρόπολη κ.ά. Τα ευρήματα παρέμειναν στο νησί και εκτίθενται στο Μουσείο Ρόδου. Μετά την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου (1948), την έρευνα ανέλαβε η ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία. Τις ανασκαφές θα αντιπροσωπεύσει ταφικό σύνολο από το νεκροταφείο στην παραλία της Αγίας Αγάθης.
Η δεύτερη ενότητα, «Η Ρόδος, τόπος ανταλλαγών», παρουσιάζει ευρήματα εισηγμένα από την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και πόλεις τής κυρίως και ανατολικής Ελλάδας. Από την Κύπρο πήλινα αγγεία και ειδώλια, από την Εγγύς Ανατολή και τη Φοινίκη ελεφαντοστέινα μικροαντικείμενα εξαιρετικής λεπτότητας, από την Αίγυπτο αντικείμενα από φαγεντιανή, από την Ουραρτού στη σημερινή Αρμενία χάλκινη ζώνη, αργυρή φιάλη από την Περσία κ.ά. Από τις ελληνικές πόλεις των παραλίων της Μικράς Ασίας αγγεία αρχαϊκών ρυθμών, χάλκινα αντικείμενα κ.ά.
Έχουν τη μορφή πλακιδίων και διακοσμούνται με θέματα εμπνευσμένα από την Ανατολή, την Κρήτη και την ελληνική μυθολογία. Η επιγραφή ΚΑΜΙ σε ένα από αυτά, αλλά και μεγεθυντικοί φακοί, ένα από τα πιο σπάνια ευρήματα της έκθεσης, αποτελούν μαρτυρίες της δραστηριότητας των ροδιακών εργαστηρίων. Βασιλική Τζεβελέκου INFO: Διάρκεια έως τις 15 Νοεμβρίου.