Ένα άλλο αρκετά άγνωστο ιστορικό στοιχείο για τους Τούρκους είναι και η γενοκτονία των χριστιανών Ασσυρίων. Στις εφημερίδα της 25ης Οκτωβρίου του 1925 δημοσιεύτηκε ένα άρθρο του George Seldes που περιέγραψε τον διωγμό των Χαλδαίων Die Chaldäer χριστιανών της μεθορίου κοντά στην Mosul Μοσούλη από τους Τούρκους.
Το άρθρο ήταν από την εφημερίδα Washington Post και ανέφερε τα εξής : Μοσούλη, Μεσοποταμία, 18 Οκτωβρίου. Σε ένα όμορφο χωρίο οάσεως ονομαζόμενο Zakho, στην βιβλική περιοχή πάνω στα αγγλοτουρκικά σύνορα, βρήκα σήμερα μάρτυρες για μια τρομερή τραγωδία την οποία με παρακάλεσαν να διηγηθώ στον χριστιανικό κόσμο. Είναι η ιστορία της εκτοπίσεως οχτώ χιλιάδων Χαλδαίων χριστιανών από την μεθόριο της πορείας τους προς το εσωτερικό της Τουρκίας και για το πώς οι Τούρκοι σκότωσαν άντρες, βίασαν γυναίκες και έριξαν παιδιά μέσα σε γκρεμούς.
Είναι μια ιστορία βασανισμών με όρκο επάνω στην Βίβλο από κοινοτάρχες και ιερείς των χωριών και επιβεβαιωμένη από τον αρχιεπίσκοπο τους Τιμόθεο, τον πνευματικό τους αρχηγό. «Θα πιστέψει ο χριστιανικός κόσμος ότι μπορούν σήμερα να συμβούν τέτοια πράγματα;», με ρώτησε ο αρχιεπίσκοπος Τιμόθεος, όταν ο μουχτάρης (δήμαρχος), της Murga γονάτισε και μου διηγήθηκε την ιστορία αυτή. Αυτά που μου είπε ο Μουχτάρης στα αραβικά ήταν τα εξής :
«Μάρτυρας μου ο Θεός και στο αίμα του Χριστού ορκίζομαι ότι κατά την πορεία μας προς βορρά οι Τούρκοι σκότωσαν πέντε άντρες που εξ’ αίτιας της ηλικίας τους δεν μπορούσαν να συνεχίσουν την πορεία τους. Τρεις γυναίκες που ήταν άρρωστες τις σκότωσαν με λιθοβολισμό. Την πρώτη νύχτα διανυκτερεύσαμε σε μια πηγή.
Οι Τούρκοι αξιωματικοί και στρατιώτες έσβησαν τα φώτα και έπιασαν όλες τις όμορφες νέες κοπέλες και τις πήγαν στα χωράφια. Όλη την νύχτα ακούγαμε τις φωνές και τα σκληρίσματα των κοριτσιών και των γυναικών. Οι λυπητερές κραυγές τους έσχιζαν τον αιθέρα και μας γέμιζαν με φρίκη και ήταν σαν να είχε έρθει η μέρα της έσχατης κρίσεως. Την τρίτη μέρα μια από τις γυναίκες της έπιασαν οι πόνοι της γέννας. Οι Τούρκοι περίμεναν ώσπου να γεννηθεί το παιδί. Άλλες γυναίκες πήραν το παιδί η μητέρα όμως δεν είχε δυνάμεις για να συνεχίσει την πορεία και γι’ αυτό την ντουφέκισαν. Στα βουνά του Ozozan τρεις άντρες και δυο γυναίκες που δοκίμασαν να δραπετεύσουν σκοτώθηκαν με πυροβολισμούς. Ύστερα σκότωσαν και τα παιδία που είχαν μείνει ορφανά». Νίκος Χειλαδάκης
Το άρθρο ήταν από την εφημερίδα Washington Post και ανέφερε τα εξής : Μοσούλη, Μεσοποταμία, 18 Οκτωβρίου. Σε ένα όμορφο χωρίο οάσεως ονομαζόμενο Zakho, στην βιβλική περιοχή πάνω στα αγγλοτουρκικά σύνορα, βρήκα σήμερα μάρτυρες για μια τρομερή τραγωδία την οποία με παρακάλεσαν να διηγηθώ στον χριστιανικό κόσμο. Είναι η ιστορία της εκτοπίσεως οχτώ χιλιάδων Χαλδαίων χριστιανών από την μεθόριο της πορείας τους προς το εσωτερικό της Τουρκίας και για το πώς οι Τούρκοι σκότωσαν άντρες, βίασαν γυναίκες και έριξαν παιδιά μέσα σε γκρεμούς.Είναι μια ιστορία βασανισμών με όρκο επάνω στην Βίβλο από κοινοτάρχες και ιερείς των χωριών και επιβεβαιωμένη από τον αρχιεπίσκοπο τους Τιμόθεο, τον πνευματικό τους αρχηγό. «Θα πιστέψει ο χριστιανικός κόσμος ότι μπορούν σήμερα να συμβούν τέτοια πράγματα;», με ρώτησε ο αρχιεπίσκοπος Τιμόθεος, όταν ο μουχτάρης (δήμαρχος), της Murga γονάτισε και μου διηγήθηκε την ιστορία αυτή. Αυτά που μου είπε ο Μουχτάρης στα αραβικά ήταν τα εξής :
«Μάρτυρας μου ο Θεός και στο αίμα του Χριστού ορκίζομαι ότι κατά την πορεία μας προς βορρά οι Τούρκοι σκότωσαν πέντε άντρες που εξ’ αίτιας της ηλικίας τους δεν μπορούσαν να συνεχίσουν την πορεία τους. Τρεις γυναίκες που ήταν άρρωστες τις σκότωσαν με λιθοβολισμό. Την πρώτη νύχτα διανυκτερεύσαμε σε μια πηγή.
Οι Τούρκοι αξιωματικοί και στρατιώτες έσβησαν τα φώτα και έπιασαν όλες τις όμορφες νέες κοπέλες και τις πήγαν στα χωράφια. Όλη την νύχτα ακούγαμε τις φωνές και τα σκληρίσματα των κοριτσιών και των γυναικών. Οι λυπητερές κραυγές τους έσχιζαν τον αιθέρα και μας γέμιζαν με φρίκη και ήταν σαν να είχε έρθει η μέρα της έσχατης κρίσεως. Την τρίτη μέρα μια από τις γυναίκες της έπιασαν οι πόνοι της γέννας. Οι Τούρκοι περίμεναν ώσπου να γεννηθεί το παιδί. Άλλες γυναίκες πήραν το παιδί η μητέρα όμως δεν είχε δυνάμεις για να συνεχίσει την πορεία και γι’ αυτό την ντουφέκισαν. Στα βουνά του Ozozan τρεις άντρες και δυο γυναίκες που δοκίμασαν να δραπετεύσουν σκοτώθηκαν με πυροβολισμούς. Ύστερα σκότωσαν και τα παιδία που είχαν μείνει ορφανά». Νίκος Χειλαδάκης
